Tears, is my secret rain upon you... dear friend

Tears is my secret rain upon you dear friend..

voyage... pilgrimage..Ενα μικρο ταξιδι εκδρομη,με τη Χαλα και τον Χαρι..σε μερη αγαπημενα...

Αναμεσα στα γυρισματα της ταινιας ενα πρωινο... μια ευεργετικη μπορα μας ακολουθησε σχεδον σε ολο το δρομο...Εκει στη σιωπη των τοπιων ακουγονταν μονο τα φλυαρα φυλλωματα στα δεντρα και αργοτερα τα κουδουνια που φορουν τα κατσικια και τα προβατα..οταν βγαινουν για φαγητο!! Α και μια επιμονη γάτα με εκανε να μιμηθω το τεντωμα της..Το κειμενο του Βαλερυ για τον Ευπαλινο που ακολουθει, θα μπορουσε να ειναι μια μεταφορικη περιγραφη της προσηλωσης με την οποια ολοι οι συνεργατες εργαζονται στην ταινια, ανιχνευοντας το φως. Γιαυτο και για αλλα πολλα τους ευχαριστω θερμα

Il ne négligeait rien. Il prescrivait de tailler des planchettes dans le fil du bois, afinqu’interposées entre la maçonnerie et les poutres qui s’y appuient,elles empêchassent l’humidité de s’élever dans les fibres, et bue,de les pourrir. Il avait de pareilles attentions à tous les points sensibles de l’édifice. On eût dit qu’il s’agissait de son propre corps. Pendant le travail de la construction, il ne quittait guère le chantier. Je crois bien qu’il en connaissait toutes les pierres. Il veillait à la précision de leur taille ; il étudiait minutieusementtous ces moyens que l’on a imaginés pour éviter que les arêtes nes’entament, et que la netteté des joints ne s’altère. Il ordonnait depratiquer des ciselures, de réserver des bourrelets, de ménagerdes biseaux dans le marbre des parements. Il apportait les soinsles plus exquis aux enduits qu’il faisait passer sur les murs desimple pierre.Mais toutes ces délicatesses ordonnées à la durée de l’édifice étaient peu de chose au prix de celles dont il usait, quand il élaborait les émotions et les vibrations de l’âme du futur contemplateur de son oeuvre.Il préparait à la lumière un instrument incomparable, qui la répandît,tout affectée de formes intelligibles et de propriétés presque musicales, dans l’espace où se meuvent les mortels. Pareil à ces orateurs et à ces poètes auxquels tu pensais tout à l’heure, il connaissait, la vertu mystérieuse des imperceptibles modulations. Nul ne s’apercevait, devant une masse délicatement allégée, et d’apparence si simple, d’être conduit à une sorte de bonheur par des courbures insensibles, par des inflexions infimes et toutes-puissantes ; et par ces profondes combinaisons du régulier et de l’irrégulier qu’il avait introduites et cachées, et rendues aussi impérieuses qu’elles étaient indéfinissables. Elles faisaient le mouvant spectateur, docile à leur présence invisible, passer de vision en vision, et de grands silences aux murmures du plaisir, à mesure qu’il s’avançait, se reculait, se rapprochait encore, et qu’il errait dans le rayon de l’oeuvre, mû par elle-même, et le jouet de la seule admiration. — Il faut, disait cet homme de Mégare, que mon temple meuve les hommes comme les meut l’objet aimé.

trying to capture beauty ..for my new film

while shooting outside the window

photos by Hari Sundaram

http://youmymirror.blogspot.com

Dans l'oeil du Mirroir Στο μάτι του καθρέπτη

Στο μάτι του καθρέφτη λοιπόν για δέκα μέρες σκαρωνοντας ερωτησεις για την Ομορφιά, ακουγωντας αφηγησεις για εκεινην, σε συναντήσεις με εκείνους που ως σήμερα γνωριζαμε μόνο μέσα απο τις διαδικτυακές διαδρομές.
Ενα μπλογκ http://youmymirror.blogspot.com/ σταθηκε η αφορμη για αυτην την ταινια και πολλες κοινες αναζητήσεις

Ο Πλωτίνος λέει οτι Κάλλος ειναι ο ίδιος ο Νους ,γεννήτωρ όλων των ιδεών,ένα πέταγμα προς το διαρκώς πάρα πέρα...Η δεξίωση της αρχης του προσφέρει και προσφέρεται..το όραμα συμπίπτει με το φώς και το φως με το όραμα

Θα κλεισουμε τα ματια για λιγο για να αντικαταστησουμε τον φυσικο τροπο της ορασης και να ξυπνησουμε μεσα μας μια διαφορετικη ματια.

Οχι σαν τον Ναρκισσο που καταστρεφεται προσπαθωντας να παρει στα χερια του την ομορφια του ειδωλου του αλλα πιο πολυ σαν τον Οδυσσεα που ενσαρκωνει τον ανθρωπο της φυγης, απο τον αισθητο τοπο στην νοητη πραγματικοτητα.

Ετσι θα ονειρευτουμε ...οπως λεει ο φιλος Αντρεας με τα φτερα της υπερβατικης αποδημιας που θα συμπληρωνε ο Πλωτινος..Ως γονιμοι ηρωες μιας νεας ιστοριας που θα φτιαξουμε ολοι μαζι υφαινοντας ο ενας πανω στην ιστορια, πανω στα λογια του αλλου.Το υφαντο αυτο που ξεκινησαμε στο ιντερνετ θα συνεχισουμε τωρα στο γυρισμα.

Απο αύριο και για τις επόμενες δέκα μέρες συναντιόμαστε στο Μάτι του Καθρέπτη για τα πρώτα γυρίσματα της ταινίας..οπότε μοιραία θα υπάρξει μία μικρή αποχή απο την ενημέρωση αυτού του μπλόγκ.Αποσπάσματα ομως απο τα γυρίσματα θα δημοσιευονται στο μπλόγκ του καθρέφτη.http://youmymirror.blogspot.com/

Ευχαριστω ολους οσους θα ταξιδεψουν απο τοσα μερη για να συναντηθουμε.

Ευχαριστω ολους τους καλους φιλους που συμμετεχουν στον προβληματισμο ολων αυτων των ημερων και με τροφοδοτουν με ιδεες ερωτηματα ανατροπες και γενικα ολη την ευφορία της δημιουργικης διαδικασιας.

Στους φίλους μου αυτους τους καρδιακους και σε εκεινους που θα γνωρισω τις επομενες μερες οφειλω αυτην την περιπετεια και για αυτο τους ευχαριστω

Καρδιακοι φιλοι και απαιτητικοι συνομιλητες ο Οδυσσεας Σ.,ο Αντρεας Θ.,ο Χανς Β, η Χαλα Α, ο Χαρι Σ, η Ευγενια Σ,ο Νικος Ζ,ο Γιαννης Ντ, ο Παναγιωτης Ε,ο αδελφος μου Θανασης και βεβαια ο Νικος Ν. που με βοηθάει να στεκομαι στα ποδια μου με τα πιο καίρια λόγια και πράξεις τις πιο καίριες στιγμές

Είσαι ο Καθρέφτης μου..ανοιξιάτικο ξεκίνημα

Μετα απο ενα περίπου χρόνο προετοιμασίας και λειτουργιας του αντιστοιχου μπλογκ http://youmymirror.blogspot.com/ με τις γνωστες περιπέτειες ,
τα πρωτα γυρισματα της ταινιας. Είσαι ο Καθρεφτης μου ξεκινουν στο τελος του μήνα
Ευχαριστω όλους τους γνωστους και άγνωστους συνεργάτες .Οι φωτογραφίες είναι του Χαρι που θα μας φτιάξει τα πορτραίτα των αφηγητών
http://www.flickr.com/photos/harisundaram

η σκηνοθέτης Χάλα Αλαμπντάλλα απο την Συρία http://www.facebook.com/people/Hala-Yacoub-Yaish/524840070#/profile.php?id=551321002&v=info&viewas=700415894 θα καταγραψει με τη δικη της πολυ ιδιαίτερη ματιά και κάμερα τα γυρίσματα

Ας μιλησουμε για βιβλία...

Στον ΙΑΝΟ Σταδίου θα κάνω Βιβλιοπροτάσεις με υπογραφή αυτην την Παρασκευη 6 το απόγευμα. http://www.facebook.com/home.php#/event.php?eid=76851348994 http://www.ianos.gr/index.asp?park=ev&cat=40&cns=2&dopt=&key=777
ΛΟΥΚΙΑ ΡΙΚΑΚΗ Προτείνει Λογοτεχνία, Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και Δοκίμιο
Παρασκευή, 8 Μαΐου 2009 18:00 IANOS Σταδίου 24
Ο IANOS συνεχίζει τις «Βιβλιοπροτάσεις με υπογραφή», όπου άνθρωποι του πολιτισμού, μπαίνουν για λίγες ώρες στη θέση των βιβλιοπωλών και προτείνουν εκείνοι τα αγαπημένα τους βιβλία και cd μέσα στο Βιβλιοπωλείο, συζητούν με το κοινό και υπογράφουν τα δικά τους βιβλία και cd. ΛΟΥΚΙΑ ΡΙΚΑΚΗ, σκηνοθέτις ώρα 18.00- 19.00

Ιδού λοιπόν οι προτάσεις μου...

Κατά μόνας ηδονές Εκδόσεις Νεφέλη Ιστορία
Εικών και Λόγος Εκδόσεις Αγρα
Πωλ Βαλερυ Ευπαλινος η ο αρχιτεκτων Αγρα
Μεταφυσικη του Καλλους Στελιος Ραμφος Αρμος
Φαιδρος Πλατων εκδοσεις Ζητρος
Σαμουελ Μπεκετ Προζες Πατακης
Ελενα Μαρουτσου μεταξυ Συρμου και αποβαθρας Καστανιωτης

Πορφυρό και Μαύρο Νήμα Στρατής Χαβιαράς Εκδόσεις Κέδρος
Φωτης Θαλασσινος Λουπα Καστανιωτης

Φρηντριχ Χαιλντερλιν Υπεριων ο ερημιτης στην Ελλαδα Ηριδανος
Ριλκε Οι ελεγειες του Ντουινο Αρμος
Αντονυ Μπλουμ Ο θανατος ως κερδος Εν Πλω
Ψέματα πάλι Αλέξανδρος Αδαμοπουλος Εκδοσεις Αγρα
Ανθολογια Κωστη Παλαμα Πατακης

Αρης Μαραγκόπουλος True Love Εκδόσεις Τόπος

ΤΑΣ ΗΔΟΝΑΣ ΘΗΡΕΥΕ

κάποιες σκέψεις μου με αφορμή την προβολή της ταινίας Κατά Μόνας Ηδονές στον ΙΑΝΟ Δευτέρα 4 Μαίου 2009
Λιγοστές σκηνές από την παιδική ηλικία κατοικούν με συγκεκριμένες εικόνες, ήχους ακόμη και μυρωδιές στη μνήμη.
Ξαπλωμένη στο κρεβάτι, εμπύρετη θυμάμαι τη γιαγιά μου να μπαίνει στο δωμάτιο για να ελέγξει το θερμόμετρο το οποίο ένας θεός ξέρει που είχε καταλήξει ανάμεσα στα σκεπάσματα από την ώρα που παραδόθηκα στις αγαπημένες θωπείες του σώματος.
Ασυνείδητα κάθε φορά που ξάπλωνα άρχιζα τα χάδια. Αυτή τη φορά ο καυτός πυρετός δημιουργούσε μια επί πλέον μέθη κι έτσι όταν μπήκε η γιαγιά με είδε να κινούμαι με ένταση πάνω στο κρεβάτι και να ανασαίνω βαριά.
Μάλλον τρόμαξε, μπορεί να σκέφτηκε ότι ήταν μία περίεργη εκδήλωση της ασθένειας, πάντως όπως κάνουμε συνήθως όταν κάτι μας τρομάζει, έβαλε τις φωνές με ξεσκέπασε και άρχισε να ψάχνει με μανία το θερμόμετρο. Ήταν η πρώτη φορά που μία τέτοια αντάρα ήρθε να διακόψει την ηδονή της παιδικής ηλικίας, το πρώτο ασυνείδητο παιχνίδι των χαδιών. Και σαν να μην έφτανε αυτό η γιαγιά αφού δεν έβρισκε ακόμη το θερμόμετρο αυθόρμητα δαιμονοποίησε την πράξη και μέσα στην αγωνία της περιέγραψε μία ενδεχόμενη τιμωρία που υπήρξε απόλυτα καθοριστική για την μετέπειτα σχέση μου με τα τα χάδια.
«Τι έκανες εκεί; Τι κάνεις εκεί;» ούρλιαξε γιατί εγώ δεν έβγαζα το χέρι ανάμεσα από τα πόδια μου. «Πιπάκι!» ομολόγησα περήφανα αφού ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι και κανείς δεν του είχε δώσει όνομα.
«Πιπάκι!» ξαναείπα χαμογελαστά και μου φυγε μια μεγάλη ανάσα ανακούφισης.
«Τι είναι αυτό;» ούρλιαξε η γιαγιά -άγνωστη λέξη για παιδικό παιχνίδι-
«Και που είναι το θερμόμετρο;» Η αλήθεια είναι ότι είχα ξεχάσει το θερμόμετρο και τώρα που άρχισα να συνέρχομαι από την έκσταση θυμήθηκα ότι μου είχε βάλει θερμόμετρο μόλις 5 λεπτά πριν και άρχισα να το ψάχνω μαζί της. Αλλά το θερμόμετρο πουθενά. Άρχισε λοιπόν η αφήγηση της γιαγιάς ανάμεσα στις έντονες κινήσεις που ανακάτευε τα σεντόνια μου περιεγραψε με επιστημονική ακρίβεια ότι το θερμόμετρο έχει μέσα ένα υγρό που το λένε υδράργυρο και είναι κόκκινο και αν σπάσει αυτό το υγρό θα απλωθεί πάνω στο σώμα μου και θα με κάψει!
Όταν επιτέλους βρέθηκε το θερμόμετρο το κοίταξα με φόβο και άρχισα να φαντάζομαι με τρόμο τις υπερφυσικές του ικανότητες. Εκεί αμέσως πήρα μια πολύ σημαντική απόφαση. Ποτέ ξανά χάδια στο κρεβάτι ξαπλωμένη. Δεν ξέρεις ποτέ αν ένας μεγάλος εκεί που κοιμάσαι σου έχει βάλει θερμόμετρο και τι μπορεί να συμβεί αν σπάσει. Οπότε από εδώ και μπρος χάδια όρθια!. Δεν υπήρχε περίπτωση να σκεφτώ να σταματήσω τα χάδια απλά να αποφύγω το θερμόμετρο ήθελα.
Ένα επόμενο περιστατικό στάθηκε κι αυτό πολύ καθοριστικό για τη σχέση μου με τα χάδια. Δεν θα είχε περάσει ούτε ένας χρόνος. Τότε ακόμη άσπριζαν τα σπίτια με ασβέστη. Στην αυλή υπήρχε μια μεγάλη σκάφη με ασβέστη. Ήταν μεσημέρι

την είχαν παρατήσει εκεί και είχαν πάει για ύπνο Εμένα μου φάνηκε σαν ωραίο πηχτό γάλα και παρ’οτι μάλλον δεν ήξερα τίποτα για τα μπάνια της Κλεοπάτρας , μάλλον σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία να μπω στη σκάφη χωρίς εσώρουχο και να δω πως είναι τα χάδια μέσα στο γάλα! Την πρώτη στιγμή ένιωσα μια ζέστη γλυκιά. Σύντομα όμως άρχισα να καίγομαι.
Και η εξερεύνηση σταμάτησε απότομα κι έβαλα τις φωνές. Η μάνα μου δεν ενθουσιάστηκε με το θέαμα, ούτε είχαμε χρόνο για κουβέντα το έγκαυμα είχε γίνει. Με πήγαν στο νοσοκομείο, για μέρες δεν μπορούσα να πάω σχολείο, δεν μπορούσα να φορέσω τίποτα και βέβαια τέρμα τα χάδια.
Η ζωή με προειδοποιούσε ότι μάλλον αυτή η μανία με το κυνήγι της ηδονής ενέχει κινδύνους αλλά η τέλεια απόλαυση και η ανάπαυση που ακολουθεί αυτά τα χάδια υπήρξε πάντα τόσο αναζωογονητική. Κι όσο κι αν αυτή η εν δυνάμει απεριόριστη απόλαυση προσέκρουσε και άλλες φορές στον κοινωνικό φραγμό, αυτή η σεξουαλικότητα του εαυτού δεν αναχαιτίστηκε. Στο Δημοτικό σε ένα διάλειμμα στο Παρθεναγωγείο που φοιτούσα τα κορίτσια με παρατηρούσαν έντρομα στη νέα στάση που είχα εφεύρει όρθια και μου πρότειναν ότι προλαβαίνω τα πάω στη τουαλέτα αν θέλω πριν χτυπήσει το κουδούνι αντί να βασανίζομαι. Τους είπα και εδώ ότι αυτό το παιχνίδι λέγεται «Πιπάκι» μάλλον κανείς δεν πίστεψε ότι πρόκειται για παιχνίδι. Η βαριά ανάσα μάλλον έδινε την πληροφορία αφόρητου βάσανου αντί για τη λυτρωτική και εκστατική ηδονική ολοκλήρωση του ένοιωθα. Αυτός ο αφροδισιασμός της παιδικής ηλικίας, η δραστηριότητα που συντάρασσε όλο το σώμα, ήταν η απόλυτη άμυνα μου.
Δεν συνειδητοποιούσα γιατί αυτή η μορφή προσωπικής αυτάρκειας μπορούσε να είναι κάτι κακό. Τότε δεν το συνειδητοποιούσα, γιατί αργότερα άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο απειλητικό μπορεί να είναι να συνάπτει κανείς σχέσεις με τους άλλους χωρίς να χάνει τον εαυτό του, ακόμη κι αν τον προσφέρει απλόχερα.
Κατακτώντας σιγά σιγά τη συνείδηση του ενήλικα, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό μάλλον κατέληξα στο ότι το να βιώνει κανείς τη σεξουαλικότητα να την κατανοεί είναι σημαντικό εργαλείο αυτογνωσίας. Τα παιδικά χάδια που δεν απέχουν πολύ στη παιγνιώδη τους διάσταση από τα ενήλικα χάδια υπήρξαν για μένα ένα λυτρωτικό γνώθι σ’αυτόν. Γνωρίζεις το σώμα σου διατηρείς τις εύφορες υγρασίες του. Με αυτή τη γνώση και με υγρό σώμα ,όπως το υγρό χώμα μετά από μία ευεργετική βροχή, προσέρχεσαι στη σχέση στη συναναστροφή με τον άλλον,με τους άλλους κι έτσι πιστεύω ότι ανθίζεις, σαν άνοιξη ανθίζεις.
Η άνθηση της σεξουαλικότητας εξασφαλίζει ψυχική και διανοητική υγεία
Τα χάδια στον εαυτό συμβάλλουν στη γνώση των δυνατοτήτων του σεξουαλικού σώματος και των δυνατοτήτων της απόλαυσης.
Έπεται η αναζήτηση του κατάλληλου συντρόφου για την υλοποίηση του συμβολαίου που οδηγεί στην προσωπική ευχαρίστηση του καθενός
Εδώ η αυτογνωσία είναι σπουδαίο εργαλείο, η γνώση και η αποδοχή της αφροδισίας υποκειμενικότητας μπορεί να οδηγήσει σε μία πολύ όμορφη συναναστροφή.

Πάντα θέλησα να μεταφέρω σε μια ταινία αυτή την πολύ ιδιαίτερη εξομολόγηση του σώματος που κάνουν τα χάδια. Το παιχνίδι αυτό της εκστατικής ηδονικής ολοκλήρωσης που ονόμασαν αυνανισμό από την ενέργεια του Αυνάν να ρίξει στο χώμα το σπέρμα του, αντί μέσα στο σώμα της γυναίκας του αδελφού του.. θέλησα να το περιγράψω με εικόνα. Δεν νομίζω ότι τα κατάφερα πολύ καλά στις δυο πρώτες απόπειρες για αυτό και μετά έγινε το Κατά Μόνας Ηδονές
Πρώτη απόπειρα έγινε στο Κουαρτέτο σε 4 κινήσεις.
Αλλά καθώς δεν έχουμε όλοι την ίδια Διονυσιακή οπτική του κόσμου και σίγουρα ανακαλύπτουμε με διαφορετικό τρόπο την αρμονία μας με τη φύση, η απόπειρα αυτή σχολιάστηκε με διαφόρους τρόπους.
Ακόμη και κάτι που στην εικόνα –η οποία ας πούμε είναι ένα κατά γενική ομολογία εύγλωττο μέσο –συχνά ο καθένας προβάλλει την δική του εκδοχή.
Η σεξουαλικότητα του καθενός απορρέει από μια μοναδική ιστορία ασύγκριτη, που γράφτηκε μια και μοναδική φορά, δεν μπορεί να αναπαραχθεί μέσα από μια συναισθηματική συγκινησιακή αισθησιακή, ηθολογική, ιστορική, κοινωνική συνθήκη
Το σεξουαλικό ταμπεραμεντο του καθενός δεν έχει όμοιο του.
Σε αυτό προστίθεται αυτό που έχει κάνει και αυτό που θέλησαν να του κάνουν.
Έτσι ο ιδιόκτητης του κινηματογράφου στα Χανιά μου τηλεφώνησε έντρομος να μου πει ότι δεν μπορούν να δείξουν την ταινία μου γιατί ο τεχνικός προβολής του του είπε ότι υπάρχει μια σκηνή όπου η πρωταγωνίστρια το κάνει με έναν σκύλο
Να δούμε την σκηνή να διαπιστώσουμε πως μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε αυτή την ερμηνεία
Παρ’ότι λοιπόν η οθόνη πλέον επιβάλλεται ως το καταλληλότερο μέσο για τη μαζική μετάδοση μιας πρότασης, η πρόσληψη της ποικίλλει.
Εκ φύσεως αναζητούμε την ηδονή. Το πάθος είναι αγαθό. Υπάρχει μόνο κακή χρήση των αγαθών παθών.
Η ψυχή υπάγεται σε πιο περίπλοκους εκλεπτυσμένους νόμους από την απλή ανατομία
Το Γνωθι σ αυτόν καθίσταται σημαντικό στον χώρο της αφροδίσιας ιδιοσυγκρασίας. Ποιος είμαι; Ποια είναι η επιθυμία μου; Τι έχω δοκιμάσει, που να μου επιτρέπει να πω ότι έχω κάνει την επιλογή μου; Κάθε καταπιεσμένο πάθος δημιουργεί απογοήτευση η οποία παράγει την ατομική και κοινωνική αρνητικότητα.
Στο ‘Κρατησε Με’ επεχείρησα μια άλλη καταγραφή της ιστορίας των χαδιών στο γυναικείο σώμα. Σεναριακα όμως το συνέδεσα με τον θυμό με την διαδικασία της εγκατάλειψης και για αυτό το τοποθέτησα σε ένα ερείπιο όπου η λευκή δόνηση του σώματος που πηδάει…σκοινάκι θυμίζει στο σώμα την ερωτική περιπέτεια και καταφεύγει στα χάδια του εαυτού.
Εδώ παρ’ότι θα εξυπηρετείτο έτσι το σενάριο, ιδεολογικά διέπραττα ατόπημα σχετικά με τη δική μου θεώρηση των πραγμάτων. Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο λόγος που τελικά τα πλάνα που είχα γυρίσει για εκείνη τη σκηνή χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα. Ισως γιατί παρ’ότι έπρεπε να εξυπηρετήσουν το συγκεκριμένο σημείο του σεναρίου, όταν έγιναν τα γυρίσματα των συγκεκριμένων πλάνων, ξέχασα το θερμόμετρο του σεναρίου και παραδοθήκαμε στα χάδια.

Έτσι αυτά τα πλάνα πραγματικά δεν κολλούσαν με τη συγκεκριμένη χρήση του θυμού, για την οποία υποτίθεται ότι γυρίστηκαν. Αυτό σε συνδυασμό με την αυτολογοκρισία ότι θα έμπαιναν σε μια ταινία μυθοπλασίας όπου όμως είχε και πραγματικούς ανθρώπους μη ηθοποιούς που μας είχαν εμπιστευθεί την εικόνα και τις ιστορίες τους οδήγησε σε ένα ελλειπτικό μοντάζ
Θα δούμε τώρα αυτή τη σκηνή και πως εντάχθηκε τελικά σε ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της ταινίας Κράτησε ΜΕ www.holdme.gr
Η εν δυνάμει απεριόριστη απόλαυση προσκρούει στον κοινωνικό φραγμό
Τα χάδια του εαυτού είναι μια αφειδώς διαθέσιμη πρακτική. Ο υπέρμετρος αφροδισιασμός, η άμετρη σεξουαλική δραστηριότητα συνταράσσει το σώμα όπως ίσως η δίχως μέτρο ανάγνωση βιβλίων η, η υπερβολική πνευματική δραστηριότητα, συνταράσσει το πνεύμα. Τα χάδια του εαυτού οδηγούν σε μια κατανόηση της ιστορίας του εαυτού και αυτό στην αυτοεκτίμηση στην αγάπη προς τον εαυτό. Μια μορφή προσωπικής αυτάρκειας που μας επιτρέπει να συνάπτουμε σχέσεις με τους άλλους, χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας.
Αποφάσισα να συνθέσω τελικά τα πλάνα που είχα γυρίσει για το Κρατησε Με
σε μια μικρή αισθησιακή ας πούμε ταινία που θα δούμε απόψε.
Η εμπορική χρήση της πορνογραφίας επηρεάζει σημαντικά τη φθήνια του είδους. Η χυδαιότητα αντιμάχεται την αισθητική. Το κακό πορνό είναι όπως οι εμπορικές ταινίες που αλληθωρίζουν προς τα ταμεία.
Το σινεμά είναι τέχνη αλλά και εμπορικό μέσο που στη περίπτωση της πορνογραφίας εκμεταλλεύεται τη σεξουαλική αθλιότητα του κοινού και στην άλλη την πνευματική αθλιότητα. Ας προτείνουμε στην οθόνη την ερωτική τέχνη όπως την παραλάβαμε από τους Ανατολικούς στο χαρτί, στα βιβλία σε γκραβούρες αλλά και από την αρχαία ελληνική τέχνη

http://www.luciarikaki.gr/sf_kata_monas_gr.html http://luciarikaki.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

http://www.youtube.com/watch?v=FCvf0T1C68g

ΒιβλιογραφίαThomas Laqueur Οι Κατά Μόνας Ηδονές Πολιτισμική Ιστορία του Αυνανισμού Εκδόσεις Νεφέλη Μισέλ Ονφρέ Η αναζήτηση των ηδονών Εκδόσεις ΕξάνταςFriedrich Nietsche La vision Dionysiaque du Monde Editions Allia

Το σώμα μας περιέχει το φως.

Το σώμα μας περιέχει το φως.
Πρέπει να λάμπει από μέσα. Σαν να μην έχει κανένα μυστικό.
της Μαίρης Μεταξά από την σημερινή της ομιλία στον ΙΑΝΟ
Η ταινία δεν είναι τολμηρή με την έννοια της γραφής , δεν αποσκοπεί να ερεθίσει να σοκάρει και να δημιουργήσει αντιδράσεις. Αναδύει μια κοριτσίστικη τρυφερότητα, μια ντροπαλότητα μια συστολή. Αλλά είναι τολμηρή ως προς αυτό που κρύβει. Χωρίς απαραίτητα να υπαινίσσεται κάτι, η Λουκία είναι σαν να αγγίζει με πολλή προσοχή ένα αναμμένο κάρβουνο , και ίσως σ΄ αυτή τη αδιόρατη ψηλάφηση να θέλει να σταματήσει. Ίσως γιατί ξέρει πως αυτή η ψηλάφηση είναι το πιο λεπτό σημείο το πιο καίριο και σημαντικό αφού από αυτό εξαρτάται όλη η μετέπειτα έκφραση του ερωτισμού μας. Ο τρόπος που θα αγκαλιάσουμε το δικό μας σώμα, είναι καθοριστικός για το πώς θα αγκαλιάσουμε και το σώμα του άλλου. Και κατ΄ επέκταση τον κόσμο μας. Αν δεν αγαπήσουμε πρώτα το σώμα μας δεν θα μπορέσουμε και να αγαπήσουμε ποτέ το σώμα του άλλου. Μήπως αυτό που θέλει να μας πει, δειλά και σιωπηλά η Λουκία, είναι ότι σ΄ αυτή τη πρώτη επαφή εμπεριέχεται όλο το μυστικό της ευτυχίας ή της δυστυχίας της ιστορίας του κόσμου μας.
Προσπαθώντας να μείνω όσο περισσότερο γίνεται κοντά στο θέμα της ταινίας , και συγχρόνως θέλοντας να αποφύγω ιδεολογικές αναλύσεις γιατί αν μη τι άλλο αφού μιλάμε για το σώμα θα πρέπει η προσέγγιση μας να είναι και λίγο βιωματική κατέφυγα στο γνωστό τέχνασμα των συνεντεύξεων.
Πρόκειται για μια διαχρονική συνέντευξη.
Έχω ένα σώμα που περπάτησε όλη την ιστορία του ανθρώπου στη γη και ακόμη τη περπατάει. Σ΄ αυτό το λεκανοπέδιο του φωτός που λέγεται Ελλάδα. Τη πρώτη περίοδο η λεκάνη μου ήταν φαρδιά και γόνιμη σαν τη γη για να αντέξει τις κακουχίες και να θρέψει τα παιδιά. Το στήθος μου χυτό, , προκλητικό, στρογγυλό σαν τον κόσμο, προκαλεί το χέρι του άνδρα να το χαϊδέψει. Είμαι ίδια η μάνα μου η γη. Στα χείλη μου διαγράφεται ανεπαίσθητο το μειδίαμα. Είμαι η κόρη που αφουγκράζεται τη ζωή αρτιμελής και σφριγηλή στέκομαι δίπλα στον κούρο τον αδελφό μου. Όσο βαδίζω αποκτάω και άλλες ιδιότητες. Είμαι η σύζυγος η μάνα η ερωμένη η εταίρα και η πόρνη. Όλα μαζί συνυπάρχουν σε ένα σώμα. Αρμονισμένα. Συμπληρωματικά. Λατρεύω τη Αφροδίτη την Άρτεμη , τον Απόλλωνα και τον Ποσειδώνα. Υπηρετώ μέσα από το σώμα μου τη γη που με γέννησε, εξυμνώντας τη ζωή , τη συντροφικότητα των σωμάτων, τη απαλότητα του χαδιού την ερωτική έκσταση, τη δύναμη του σπέρματος. Η ερωτική μου διάθεση φυσική και απενοχοποιημένη απεικονίζεται σε ένα εύρος παραστάσεων, εκτείνεται από τη τρυφερότητα μέχρι την απώτατη ηδονή και από τη θωπεία μέχρι το άνευ ορίων αχαλίνωτο έρωτα Μαζί με ένα πλήθος παραπληρωματικών στοιχείων όπως κλίνες συμποσίου, αναρτημένες θήκες αυλών, καλάθια φαγητών, λεκάνες νερού, καθώς και μέσα από παιγνίδια με ”όλισβους” (δερμάτινους φαλλούς), δαφνοστεφανομένους συμποσιαστές και συμμετοχή ανδρών και γυναικών . . Στη τέχνη της πατρίδας μου απεικονίζονται όλοι οι τρόποι της γενετήσιας επικοινωνίας με ποικιλία και φαντασία στους τρόπους συνεύρεσης. Ο φαλλός, διώχνει το κακό και ξορκίζει το φόβο του θανάτου (Σάτυροι, Σειληνοί, Μαινάδες) συμμετέχουν σε πομπές-τελετουργίες.
Το κρασί ρέει άφθονο σε μια περιρρέουσα ερωτική ατμόσφαιρα χαλαρώνουν τα δεσμά της λογικής συμπεριφοράς και αφήνουν τα ένστικτα αχαλίνωτα να επιδίδονται σε πομπές με χορούς, τραγούδια και ερωτικές περιπτύξεις. Ζωγραφίζουμε όντα υβριδικά, κατώτερης φύσης από τους ανθρωπόμορφους θεούς και τον άνθρωπο με έναν χιουμοριστικό και σκωπτικό χαρακτήρα όπου διακωμωδείται η αδυναμία χαλιναγώγησης των ενστίκτων από το νου. Μια θαυμάσια διέξοδος είναι για μας το χιούμορ. Γελάμε με τα ένστικτά μας. Παράλληλα στο ιερό των Δελφών ο Απόλλωνας, που συμβολίζει (πνευματικότητα, λογική, νοητική προσέγγιση του κόσμου)παραχωρεί κάθε χρόνο για τρεις μήνες τον ναό του στο Διόνυσο(σώμα, ένστικτο, απόλαυση),. Που σημαίνει πως υπάρχει μια σοφή αναγνώριση των διαφορετικών αναγκών που συνεπάγεται η ταυτόχρονη ζωική και θεϊκή φύση του ανθρώπου και το Απολλώνιο στοιχείο βρίσκεται σε μια σχέση εναλλαγής και αλληλοσυμπλήρωσης με το Διονυσιακό. Την άρρηκτη σχέση μεταξύ ερωτικού και ιερού.
Η ερωτική έλξη και η σεξουαλική πράξη εκφράζονται φυσικά , ανοιχτά , ελεύθερα και διευρυμένα. Η τήρηση της ισορροπίας και του μέτρου μας απασχολεί . Η ηθική μας είναι η άσκηση στην ελευθερία του ατόμου, και της πρόσβασής του στην αλήθεια. Και είναι αυτή η πρόσβαση στην αλήθεια με την οποία θέλουμε να συγγενεύουμε. Η αλήθεια μας αποκαλύπτεται μέσα από τη σχέση μας με τον άλλον άνθρωπο και αυτό που ζητάμε είναι να διαφυλάξουμε αυτή τη σχέση μας προς την αλήθεια. Γιατί η αλήθεια είναι φως και εμείς σαν πολιτισμός φωτός δεν μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Το σώμα μας περιέχει το φως. Πρέπει να λάμπει από μέσα. Σαν να μην έχει κανένα μυστικό.
Και μετά κατηφόρισαν τα δόγματα οι απαγορεύσεις και οι σύνοδοι . Στη τέταρτη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης (869-870) απορρίπτεται η τριχοτόμηση που υποστήριζε- ψυχή,πνεύμα , σώμα,- και επιλέγεται ο δυϊσμός σώματος και ψυχής .Στο όνομα μιας αγάπης που κανείς δεν καταλάβαινε, επινοήθηκε το μίσος που πάλι κανείς δεν καταλάβαινε. Μου έκαψαν με πυρσό τις θηλές και με έριξαν στη κάμινο, μου έχωσαν αναμμένους δαυλούς στη κοιλιά , μου έκοψαν το σώμα με πριόνι, με γρονθοκόπησαν με στραγγάλισαν,με καρατόμησαν αφού μου ξερίζωσαν τα μάτια, με ακρωτηρίασαν, με αποκεφάλισαν, με κρέμασαν ανάποδα με έγδαραν ζωντανή. Ο αποδιοπομπαίος τράγος η αιτία όλων των προβλημάτων είπανε πως είμαι εγώ. Το ιερό μου σώμα έγινε αμαρτωλή σάρκα. Και εγώ κόπηκα στη μέση. . Το σώμα μου έγινε αντικείμενο μίσους. Τόσο που έφτασα και εγώ να το μισήσω. Το μοναδικό αγαθό που σίγουρα διέθετα σε αυτή τη σύντομη ζωή. Και μαζί με αυτό, την σεξουαλικότητά μου , τον αισθησιασμό μου, τις επιθυμίες μου, τα πάθη μου και τις ορμές μου. Για να αγαπήσω το βάσανο και τον πόνο. Να απολαύσω το μαρτύριο και τον εξευτελισμό. . Μου είπαν πως η φύση μου είναι νοσηρή και κόσμος μου μετατράπηκε σε κοιλάδα δακρύων. Μου είπανε πως η ελευθερία είναι μια χίμαιρα και καταδικάστηκα σε αιώνια μελαγχολία. Πως η αλήθεια είναι ο θάνατος και υποτίμησα τη ζωή. Μου είπανε ότι η φαντασία είναι επικίνδυνη και φοβήθηκα τα όνειρά μου. Μου είπανε πως η σεξουαλικότητα είναι το ζώο μέσα μου και το πνεύμα μου αποχώρησε από το σώμα μου.
Η τέχνη μαζί μου χέρι χέρι επί αιώνες μ’ ακολουθεί. Τρέμει και αγωνιά. Μοχθεί να καταγράψει και καταγράφοντας ελευθερώνεται. Ελευθερώνεται και ελευθερώνει. Η αναγέννηση με βγάζει από την αφάνεια. Παθητική και στατική στην αρχή ξαπλώνω στα ντιβάνια , καθρεφτίζομαι χωρίς ντροπή , προκαλώ με το βλέμμα με τη στάση, χτενίζομαι . Είμαι η φύση και ο ζωγράφος ο πολιτισμός. Καταρρίπτονται στερεότυπα και ένα άλλο σώμα γεννιέται με βλέμμα διεισδυτικό και απαιτητικό. Μέσα από ένα καναβάτσο παίρνω πίσω λίγο από τη χαμένη μου ελευθερία, και συνεχίζω να περπατάω ή να παραπατάω με ένα σώμα που σκοντάφτοντας δεν σταματάει να αποτυπώνει βήμα με βήμα όλο τη παράνοια και το θαύμα του ανθρώπου στη γη. Αλαλαγμοί πολέμων και πείνα, ήχοι σειρήνων και προδοσία, εξουσία και πορνεία , απληστία και αρρώστια, αδικία και τιμωρία. Κατανάλωση και κοροϊδία. Ψέμα και ιστορία. Εκμετάλλευση και επιθυμία Σεξ και υποκρισία. . Διαστροφή και ηθική. Κορεσμός και αθυμία. Λαγνεία και κενό. Συγχαρητήρια συλλυπητήρια. Κι εγώ τεθλιμμένη αναλώνομαι στα ντιβάνια των ψυχαναλυτών. Αναζητώντας ένα χαμένο μειδίαμα που απορρέει από μια νοσταλγία .
Αυτή της ένωσης των δύο μου εαυτών. Για να μεταστρέψω να μεταλλάξω τις παραπάνω λέξεις και να μιλήσω για τον άλλο άνθρωπο που κουβαλάει το θαύμα πάνω στη γη. Σώμα φωτός –πνεύμα φωτός. Έρωτας και αλχημεία . Αισθησιασμός –διαφωτισμός. . Χαλάρωση και συμφιλίωση. Συνουσία και αλήθεια Στοργή και φαντασία. Απόλαυση και θεραπεία. Σεβασμός και προστασία. Χιούμορ και ευελιξία. Γιατί όπως λένε φίλοι μας οι Κινέζοι η σεξουαλική πράξη είναι η ανθρώπινη συμμετοχή στη κοσμική διαδικασία και σαν τέτοια έχει μια έμφυτη δύναμη που μπορεί να θεραπεύει και να αποτρέπει όλες τις προαναφερθείσες παραπάνω καταστροφές.

Μια ενδιαφέρουσα βραδιά-αν και με κάποια απρόοπτα

Ο διαλογος που ακολουθει ειναι απο ενα σχετικο με την εκδηλωση link στη σελιδα μου στο fabebook Panagiota Bletas στις 5:49 μ.μ. 05 Μαΐου
kaneis nomizo den ehei xanatolmisei eidika gynaika na apenohopoiisei toso tryfera ayto to megalo kefalaiο. Aytes einai entyposeis apo th afigisi pou prolava na diavaso sto blog. Thelo desperately na do tin tainia Lucia Rikaki στις 8:07 μ.μ. 05 Μαΐου σε ευχαριστω πολυ τι να πω? η ταινια ειναι στο διαδικτυο μπες στο μπλογκ και δες τα λινκ στο ΓΙΟΥ ΤΟΥΜΠ!!!http://www.youtube.com/watch?v=FCvf0T1C68g

Nikos Dascalakis στις 12:06 μ.μ. 05 Μαΐου
... μμμμ!!! μόνον αυτό! {εγώ τι να πω τώρα!! εκτος από την "κλοπή" του καινούργιου ΥπερΤιτλου, αισθάνομαι ότι μου "εκλεψες" και τις πρώτες αισθαντικές στιγμές, αυτές που οδήγησαν στην έκρηξη των αισθήσεων!! κάπου εκεί, ανάμεσα σε θερμόμετρα, ανάκατα σκεπάσματα και οσμές -στη ζούλα!!κρίμα που μιά ίωση με κράτησε μακρυά από τη χθεσινή -φανταστικά φαντασιακή φαντάζομαι-εκδήλωση στον ΙΑΝΟ...

Angela Ioannidou στις 8:37 π.μ. 05 Μαΐου
Μια ενδιαφέρουσα βραδιά-αν και με κάποια απρόοπτα. Η ταινία όμως πολύ καλή. Ευχαριστώ για τη φιλία!
Lucia Rikaki στις 8:56 π.μ. 05 Μαΐου
Σε ευχαριστω..σιγουρα ειχε πολυ ενδιαφερον απο πολλες απόψεις ,αποκάλυψης της αλήθειας που φέρει καθένας ωα άλλο ρούχο Δεν ξερω αν τελικα σε αυτες τις συνευρεσεις τα απροοπτα οφείλουν νομοτελειακά να ειναι μεσα στο προγραμμα..Θα μπορουσαμε ισως και να τα αποφυγουμε...Θα μπορούσαμε;;;
Angela Ioannidou στις 9:32 π.μ. 05 Μαΐου
Βρήκα ιδιαίτερα σημαντική την διευκρίνησή σου, ότι δηλαδή εκτός από μια διαδικασία εξερεύνησης του σώματος -που συνήθως συμβαίνει σε νεανική ηλικία- θεωρείς τον αυνανισμό μέρος της σεξουαλικής πράξης που μπορεί να συνεισφέρει θετικά στη σχέση του ζευγαριού. Angela Ioannidou στις 9:33 π.μ. 05 Μαΐου
Οι περισσότεροι είχαν μπλοκάρει στην σκέψη ότι είναι κάτι που απομονώνει,και δηλώνει ναρκισσιστική συμπεριφορά. Νομίζω η συζήτηση θα έπρεπε να οδηγηθεί από αυτή τη διευκρίνηση που έκανες, κάτι που δεν έγινε και εμένα προσωπικά μου άφησε ένα κενό.Άλλου είδους απρόοπτα τώρα...ναι μάλλον θα μπορούσαν να αποφευχθούν αλλά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία τελικά
Lucia Rikaki στις 9:45 π.μ. 05 Μαΐου
σε ευχαριστω παλι ναι εχεις δικιο υπαρχει αυτη η παγιδευση αλλα μονο πιστευω αν το δουμε ως μαι συνεχειςα του παιχνιδιου των χαδιων που ξεκινουμε αυναισθητα στηναπαιδικη ηλικια και απλα τα εντασσουμε ως χαδια και αυτα ατο ερωτικο παιχνιδι..τοτε ειναι ευεργετικο

Τι πιο ωραιο να χαιδευεται ο συντροφος σου κοιταζοντας εσενα φιλωντας σε και εσυ αντιστοιχα στο θεαμα του κορμιου του που ξαποσταινει απο τους αλλους εναγκαλισμους..

Το ενα διαδεχεται το αλλο συνομιλουν ετσι ισως καποια αρμονια...
Angela Ioannidou στις 9:51 π.μ. 05 Μαΐου
΄Νομίζω ότι αυτό είναι που πρέπει να κρατήσουμε από τη χθεσινή βραδιά. Την απενοχοποίηση σε ότι αφορά την γνωριμία ΄με το σώμα μας και στη συνέχεια το "μοίρασμα" αυτής της εμπειρίας με τον ερωτικό μας σύντροφο.
Angela Ioannidou στις 10:48 π.μ. 05 Μαΐου
Χαχαχα...τώρα που το ξαναδιάβασα, πολύ μου άρεσε η λέξη "αυναίσθητα" που "ασυναίσθητα" έπλασες. Μεσ' το κλίμα!

Lucia Rikaki στις 3:53 μ.μ. 05 Μαΐου
ε ναι κορυφαιο!! τωρα το ειδα και εγω σε ευχαριστω γιά την επισημανση ΑΥΝΑΙΣΘΗΤΑ

Konstantinos Papatsikis στις 5:05 μ.μ. 05 Μαΐου
Για μια φορά ακόμα έκανα το ίδιο λάθος, αντί να θηρεύω τας ηδονάς, θήρευα τους μαλάκες στο γραφείο... Θα επανορθώσω, όμως!!! Κορυφαίο, Λουκία!!! Μπράβο!!!λοιπον τι αισθηση κι αυτη η ΑΥΝΑΙΣΘΗΣΗ

Dimitris Pappous στις 10:34 π.μ. 06 Μαΐου
Aν είχε στόμα το μουνί και σας μιλούσε! Anyway εμένα μ'άρεσε το ταινιάκι...
Panagiota Bletas στις 11:06 π.μ. 06 Μαΐου
Anyway min ta ekhydaizoume ola...H tehni einai tehni den einai tainiaki kale mou file
Nikos Dascalakis στις 1:08 μ.μ. 06 Μαΐου
... και ο Καλός Ψαράς και ο Θηρευτής, τέχνην γνωρίζουν. και μάλιστα πολύ καλά!!φιλιά σ΄όλες και όλους!τα μάτια ανοιχτά!
Lucia Rikaki στις 1:14 μ.μ. 06 Μαΐου
η προσληψη μιας ταινιας,ενος ποιηματος,μιας εικόνας είναι μοιραία διαφορετικη για τον καθενα και αυτο εχει την αξια του χαριν του διαλογου γιατι εκτος απο ηδονας θηρευουμε και καλη επικοινωνια..ευχαριστω για τη συμμετοχη στο εγχειρημα και στο διαλογο που ακολουθειτα μαται παντα ανοικτα και οι ψυχες θα ελεγα

ευχαριστω τον Νικο Ζωιόπουλο για τις φωτογραφίες