Kράτησε Με στη Ρόδο

Ναι ναι επιτελους μετα απο 2 χρόνια απο τοτε που τελειωσαμε τα γυρισματα στη Ροδο η ταινια θα προβληθει στο αγαπημενο μου νησι σε μια ειδικη προβολη σε συνεργασια με τη Κινηματογραφικη Λεσχη εκει Ευχαριστω Λαζαρε Γαβριηλ και ολα τα παιδια!! http://theasisrhodes.blogspot.com/2007/10/03112007-special-screening-hold-me.html http://theasisrhodes.blogspot.com/2007/10/hold-us.html Αναλυτικες πληροφορίες για τη ταινια το τρευλερ και ολα τα σχετικά στο ειδικο μπλογκ της ταινιας http://kratiseme.blogspot.com/ Στην εικονα μια σκηνη που γυριστηκε στη Νότια Ροδο στην εκκλησια του Αγίου Παυλου η οποια μετα απο τα γυρισματα απεκτησε και ταμπελλα καφετια που χαλασε το τοπιο εκει που την εβαλαν. Εστω παραμενει ενα συγκλονιτσικο τοπιο και η Ροδος ενας συγκλονιστικος τοπος.Τι να κανουμε αγαπάμε!!K ρ ά τ η σ έ μ ε
Η ταινία έχει θέμα την απώλεια και είναι η πρώτη ελληνική ταινία που ξεκίνησε από το internet http://www.holdme.gr/ και συγκέντρωσε ιστορίες από όλη την Ελλάδα Μια παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής χάνει στον πατέρα της ξαφνικά Για να καταφέρει να χειριστεί αυτή τη απρόσμενη απώλεια δημιουργεί μία ιστοσελίδα στην οποία ακροατές του ραδιοφώνου στέλνουν ιστορίες τους. Αργότερα συναντιέται μαζί τους και μοιράζονται τις ιστορίες μέσα από το παιχνίδι της αφής. Στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων που διαρκούν δυο χρόνια ένα παιδί χάνεται απρόσμενα. Μέσα από τις ιστορίες που μοιράζονται όλοι καταφέρνουν να χειριστούν την απώλεια τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους με μεγαλύτερη δύναμη και αισιοδοξία. Το ίδιο και η ηρωίδα η Ιουλία μαθαίνει να συναναστρέφεται στο παρόν και συμφιλιώνεται με το παρελθόν της .Κυκλοφορει σε βιβλιο το σενάριο της ταινίας παο τις εκδοσεις Πολυτροπον Η έκδοση περιλαμβάνει την αυθεντική μουσική της ταινίας που υπογράφουν οι συνθέτες Μαριέττα Φαφούτη και Θανάσης Παπακωνσταντίνου.Η ταινια γυριστηκε στη ΡΟΔΟ, στην ΑΘΗΝΑ στη ΣΟΦΙΑ, στη ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΣΤΗ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ ,στο ΑΜΠΟΥ ΝΤΑΜΠΙ http://www.holdme.gr/ Ευχαριστω τον Γιώργο για αυτό που είναι παρ'ολες τις δυσκολίες όλη τη συνεργασία και για τα καλά του λόγια Γραφει στο βιβλίο.. Με συνεπήρε το εφεύρημα της διάθλασης λογισμών και εμπειριών βαθειά ατομικών, που βρήκαν τρόπο να ακουστούν μέσα από τα στόματα προσώπων ξένων μεταξύ τους, για να αποδειχτεί πως οι άνθρωποι τα ίδια κρύβουν μέσα τους τελικά. Η διαφορά απέδειξε την ομοιότητα. Και μετά τα διαθλασμένα εσώψυχα…επανασυνδεονται ανάποδα, ενώ ένα μαύρο πανί να σφαλίζει τα μάτια, όμοιο με το σκοτάδι που περιβάλλει τη μοναξιά των ανθρώπων. Παρασύρεται κανεις στους λογισμούς, στον ψυχισμό, στην ασυμμάζευτη ευαισθησία. Χάνεται στην εικαστική τελειότητα των εικόνων, στην αψεγάδιαστη ισορροπία, στα οργιαστικά χρώματα, στην αρμονία τους. Γιωργος Γιαννοπουλος

No se puede vivir sin amar! Ω!

Ποίηση στο ραδιόφωνο Από την Δευτέρα 29 0κτωβρίου και έως την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου, κάθε μέρα στις 12:55 και στις 23:55, η εκπομπή "Το Θρόισμα των Φύλλων" ("Στο Κόκκινο, 105.5 FM") ξενοδοχεύει τους ποιητές Τζακ Κέρουακ, Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς, και ε. ε. κάμμινγκς σε μία σπάνια μέθεξη με τις φωνές της Λουκίας Ρικάκη & του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη, και μουσικές των J. S. Bach, Bill Evans, Oscar Peterson, Oliver Nelson, Quincy Jones. No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar!No se puede vivir sin amar! το γνωστό και ως θρόσιμα των φύλων Ω! Ω!Ω! ....η οπως λεει το ποιημα Η αγαπη δεν ειναι ζάλη στο προσφατο e-poema e-zine ο Θ.Κωσταβάρας Αγάπη είναι ο τρόμος που η ζωή μετράει το ανάστημά της. απο http://www.e-poema.eu/ και εγω συμπληρωνω διάφορα δικα μου στο http://alwaysthesea.blogspot.com/2007/10/e-h-zh-na-liberates-itself-by.html

Bela Tarr, about being brave

Ο Μπέλα Ταρ εφυγε σημερα το πρωι μετα απο 3 εντατικες μερες στην Αθηνα όπου κυριως συναντηθηκε με δημοσιογραφους και μιλησε και μιλησε και μιλησε...."Εχουμε μια υποχρεωση να στηριζουμε τις ταινιες μας και παρ' οτι δεν ειναι αυτο η δουλεια μας πρεπει να το κανουμε", μου ειπε χθες κατακοπος. Εκανε τεραστιους μονολογους και μερικους καλους διαλογους ειπε, και χαρηκε που ειδε τοσα νεα παιδια στην αιθουσα."Το βλεμμα τους δεν σε ξεγελαει.Δεν εχω αυταπατες, ομως θέλω να εχω εμπιστοσυνη στο βλεμμα αυτων των παιδιων. Ειναι νεοι ανθρωποι που αγκαλιαζουν αυτο το διαφορετικο σινεμα, που δεν εχει να κανει με την παγιδα της εξιστορησης, αυτης με αρχη μεση και τελος, που μαθαινουμε στην ακαδημαικη εκπαιδευση και μετα απλα αναπαράγουμε τις ιδιες και τις ιδιες ιστοριες.Το σινεμα ειναι βλεμμα ειναι εικονα ειναι ηχοι ειναι χρονος ειναι διαρκεια.Αυτη ειναι η γλωσσα του σινεμα οχι η γλωσσα της εξιστορησης.Δεν θελω να επαλαμβανω τον εαυτο μου", μου λεει αργοτερα ενω πινει ενα ποτηρι κοκκινο κρασι "Θελω να κανω ταινιες σημαντικες που να λεω κατι καινουργιο.Εαν δεν εχω κατι καινουργιο να πω θα σταματησω να κανω σινεμα.Δεν θελω να γερασω σαν καποιους φιλους και συναδελφους που βλεπω τωρα μετα απο πολλα χρονια πασχιζουν με μετριες ταινίες και μετρια εμφανιση να κρατηθουν στη ζωη".Ο Μπελα Ταρ, ενας ευαισθητος μοναχικος ποιητης που συνομιλει με τον πιο δυσκολο και απαιτητικο τροπο με τον εαυτο του και χαριζει στους αλλους ενα γλυκο χαμογελο.Με ρωταει για το πως πηγε η πρεμιερα στο Κομεντυ Κλαμπ που με εκανε να μην μπορεσω να βρεθω στη δικη του πρεμιερα Του περιγραφω το χωρο και οτι πηγαμε πολυ καλα Μου λεει αυτο μοιαζει με το WINDOW THEATRE το θεατρο που ειχαν φτιαξει Ουγγροι προσφυγες στη Νεα Υορκη και ηταν περιοπτο επισης οπως εμεις στο Κομεντυ Κλαμπ και περνουσε ο κοσμος απο κατω και εβλεπε την παρασταση απο τα τζαμια ,οπως γινεται και με εμας στην Αιόλου..Λες τελικα να εχω λιγο Ουγγρικο αιμα; οταν ημουν προσφυγας σε εκεινες τις προηγουμενες ζωες που μαλλον κατοικουσα στη κεντρικη Ευρωπη..Μου λεει "εχω προβλημα με το χρονο" Του λεω "εμεις εδω στη Μεσογειο εχουμε αλλη σχεση με το χρονο" "Το διαπιστωσα" μου λεει "σημερα το μεσημερι που περπατησαμε γυρω απο την Ακροπολη. Ολες τις μερες στην Αθηνα πυξιδα μου ηταν η Ακροπολη ομως δεν ειδα πολλα απο την αληθινη ζωη της πολης. Θελω να ξαναρθω." Το μεσημερι βγηκαμε μια μικρη βολτα με τον Μπέλα μετα την φιλοξενη εκπομπη του Ικαρου Μπαμπασακη στον Κοκκινο. Ο Ικαρος με υιοθετησε τις τελευταιες μερες, καναμε εκπομπες μαζι για την ποιηση, πολυ ομορφες και ατμοσφαιρικες και καναμε μαζι και την εκπομπη με τον Μπέλα Ταρ που θα ακουστει αυριο στον Κοκκινο. Εκει ο Μπελα λεει για πρωτη φορα δημοσια κατι σημαντικο για τα μελλοντικα του σχεδια αλλα κυριως μιλαει αποκαλυπτικα για το τι σημαινει να εισαι γενναιος και ποιητης .Καλο Ταξιδι Μπελα.Εδωσα στα 3 αγορια στο στουντιο (που εχουν και οι τρεις μούσι!)απο μια χρωματιστη σβουρα να παιζουν και να θυμουνται αυτη τη κουβεντα τη Πέμπτη το μεσημερι εκει στο κεντρο της Αθηνας.Σβουρα ειναι και γυριζει Θα ξαναβρεθουμε με τον Μπέλα. Το Σάββατο, 27 Οκτωβρίου, ώρα 19:00-20:30, η εκπομπή ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ και ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης έχουν την τιμή να φιλοξενούν τον σημαντικό Ούγγρο σκηνοθέτη BELA TARR, να κουβεντιάζουν μαζί του για το Νόημα της Γενναιότητας και τη Γενναιότητα του Νοήματος σήμερα, να ακούνε μουσικές του Michael Vig, του Lou Reed, και της Patti Smith, και να παίζουν σαν παιδιά με σβούρες κίτρινες, πράσινες και γαλάζιες.Μαζί τους η σκηνοθέτις, Λουκία Ρικάκη.Μία μοναδική ηχητική εμπειρία. Μην τη χάσετε. "Στο Κόκκινο, 105.5 FM" Στις φωτογραφίες ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης,o BELA TARR και ο ηχολήπτης Παναγιώτης Χούντας στο στούντιο του ραδιοφωνικού Σταθμού Κοκκινο 105.5 FM Υ.Γ. Χτες που καναμε πρεμιερα εμεις στο Κομεντυ και ο Μπελα Ταρ στο Τριανον και μετα ειπαμε ολα αυτα ειχε ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ

Ι cry at the intensity of poetry

Τελευταία μέρα στη Σάμο,μιλάμε για το ιστορικό ντοκυμαντερ για την οπτικοακουστικη μνημη για το πως ολες οι πρωτοβουλίες που εχουν να κανουν με το πως διαβάζουμε η ξαναδιαβάζουμε την ιστορία θα ηταν καλο να δικτυωθουν. Να μοιραζονται εμπειρια και κουβεντα.Την κουβέντα μας παρακολουθεί στωικα ο κυριος Νίκος ο αγιογραφος που εδω και 17 χρονια αγιογραφει την Αγία Μαρίνα το εκκλησακι του χωριου. Μας μιλάει για το φρέσκο,για τον Κοντογλου και αργοτερα στο δρόμο για το καφενείο μας ξεναγει στην εκκλησία και στα φρεσκο του. Εκει μας δειχνει επι τοπου την τεχνικη του σοβα.Σημερα τελειωσε τον Αγιο Φανούριο.Ειχε κανει πριν τον Αγιο Ορεστη και τον Αγιο Τρυφωνα,νεα παληκάρια που εγιναν αγιοι.Ολες οι αγιογραφιες εχουν φοντο ενα βαθυ μπλε .Το χρωμα της θαλασσας λεει ο κυριος Νικος το σκουρο.Ο Τυλαυγης τελειωνει ενα βιβλιο για τον καπνο στη Σαμο οπου εχουν καταγραψει ολα τα καπνεργοστασια και ολη την ιστορια παραγωγης του καπνου στο νησι που σταματησε το 1988.Τα παιδια συνεχιζουν το σεμινάριο για τα σενάρια.Τολμω μια παρατηρηση στον Ιταλο και τον Ελληνα.Εχω την αισθηση οτι θυσιαζουν το Μεσογειακο ατιθασο ταμπεραμεντο τους στο βωμο του αγγλοσαξωνικης μεθοδου.Το θελουμε αυτο για να φανουμε επαγγελματιες και ανταγωνιστικοι στο διεθνη στίβο; Δεν ξέρω.Αύριο Ρόδο Αγωνία για το πλάνο της Χάλα Ma nouvelle soeur de cinema et de la poesie.Η Χάλα ειναι στη γενευη παιζεται η ταινια της που εχει τιτλο τον απροσδοκητο στιχο μιας Συριας ποιήτριας Am the one who brings flowers to her grave and cry at the intensity of poetry..I always cry at the intensity of poetry and it is a gift Και να κι ενας αλλος στιχος που μου χαρισε η Χάλα για τον απόντα L'absent, on le voit, on le représente, on le définie, on l'efface. On lui chante la prière de l'absent, avec la présence de toutes nos émotions. L'absent, on l'embrasse avec les honneurs de l'amour.

the body, face to face with you..sea..see?

Samos during the MFI script workshop,I read at the beach The body and 6 other stories,Goodbye mother Remember this Moment remember Us The Real father Touched.Απο τους πιο ωραίους τρόπους να αποχαιρετησεις το καλοκαίρι,αφου πρέπει. H θάλασσα ειναι ακόμη φιλόξενη.Ο Χανιφ λεει δεν βρίσκει πια περιεχόμενο στα βιβλία του λειπει ο καθαρος αερας.Εγω ρουφάω κάθαρο αερα ολη μερα και μετα πετάω με virtual φτερα απο blog σε blog.Οταν ξημερώνει πάλι στη θάλασσα.Το Σαββατο στη Ρόδο θα γυρίσουμε το πλάνο για την ταινία της Χάλα.Την άλλη εβδομάδα ανοίγει το Comedy Club.Βλέπω ταινίες για το φεστιβαλ του Ντουμπαι και γράφω κείμενα για τον κατάλογο.Εξαιρετικη η ταινια του Χέρτζοκ και απιστευτης περιέργιας ο ίδιος.Η Τίτσα με ρωτάει πιο είναι το μεγαλύτερο προτερημα μου για ενα ψυχολογικο τεστ .Λεω η περιεργεια .Για προτερημα το εχεις αυτο; λέει.Σου έχει βγεί πάντα σε καλό; ρωτάει Ξέρω εγω; Μάλλον.Καλά εντάξει βάλε τόλμη.Τι θα κερδίσω; λέω όλα αυτα μαζι με μια ανασα.Τίποτα απανταει Τεστ είναι.Α καλά πάω να μπω στη θάλασσα τότε. Εχουμε αναγκη να εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους. Σχετικο με μια πρωινη συζήτηση και αν μας απογοητευσουν είμαστε ετοιμοι να κανουμε παλι το ίδιο με περισσοτερη τολμη και περιέργεια.Ο Βασίλης λέει ότι αυτό το νέο μου ιστολόγιο-γιατί έιναι και λόγιος- περιέχει τη φωνή μου.Αρθρωνω όσο καλίτερα μπορώ αλλες ώρες πιό ευγλωτα και άλλες δυσνοητα