Bela Tarr, about being brave

Ο Μπέλα Ταρ εφυγε σημερα το πρωι μετα απο 3 εντατικες μερες στην Αθηνα όπου κυριως συναντηθηκε με δημοσιογραφους και μιλησε και μιλησε και μιλησε...."Εχουμε μια υποχρεωση να στηριζουμε τις ταινιες μας και παρ' οτι δεν ειναι αυτο η δουλεια μας πρεπει να το κανουμε", μου ειπε χθες κατακοπος. Εκανε τεραστιους μονολογους και μερικους καλους διαλογους ειπε, και χαρηκε που ειδε τοσα νεα παιδια στην αιθουσα."Το βλεμμα τους δεν σε ξεγελαει.Δεν εχω αυταπατες, ομως θέλω να εχω εμπιστοσυνη στο βλεμμα αυτων των παιδιων. Ειναι νεοι ανθρωποι που αγκαλιαζουν αυτο το διαφορετικο σινεμα, που δεν εχει να κανει με την παγιδα της εξιστορησης, αυτης με αρχη μεση και τελος, που μαθαινουμε στην ακαδημαικη εκπαιδευση και μετα απλα αναπαράγουμε τις ιδιες και τις ιδιες ιστοριες.Το σινεμα ειναι βλεμμα ειναι εικονα ειναι ηχοι ειναι χρονος ειναι διαρκεια.Αυτη ειναι η γλωσσα του σινεμα οχι η γλωσσα της εξιστορησης.Δεν θελω να επαλαμβανω τον εαυτο μου", μου λεει αργοτερα ενω πινει ενα ποτηρι κοκκινο κρασι "Θελω να κανω ταινιες σημαντικες που να λεω κατι καινουργιο.Εαν δεν εχω κατι καινουργιο να πω θα σταματησω να κανω σινεμα.Δεν θελω να γερασω σαν καποιους φιλους και συναδελφους που βλεπω τωρα μετα απο πολλα χρονια πασχιζουν με μετριες ταινίες και μετρια εμφανιση να κρατηθουν στη ζωη".Ο Μπελα Ταρ, ενας ευαισθητος μοναχικος ποιητης που συνομιλει με τον πιο δυσκολο και απαιτητικο τροπο με τον εαυτο του και χαριζει στους αλλους ενα γλυκο χαμογελο.Με ρωταει για το πως πηγε η πρεμιερα στο Κομεντυ Κλαμπ που με εκανε να μην μπορεσω να βρεθω στη δικη του πρεμιερα Του περιγραφω το χωρο και οτι πηγαμε πολυ καλα Μου λεει αυτο μοιαζει με το WINDOW THEATRE το θεατρο που ειχαν φτιαξει Ουγγροι προσφυγες στη Νεα Υορκη και ηταν περιοπτο επισης οπως εμεις στο Κομεντυ Κλαμπ και περνουσε ο κοσμος απο κατω και εβλεπε την παρασταση απο τα τζαμια ,οπως γινεται και με εμας στην Αιόλου..Λες τελικα να εχω λιγο Ουγγρικο αιμα; οταν ημουν προσφυγας σε εκεινες τις προηγουμενες ζωες που μαλλον κατοικουσα στη κεντρικη Ευρωπη..Μου λεει "εχω προβλημα με το χρονο" Του λεω "εμεις εδω στη Μεσογειο εχουμε αλλη σχεση με το χρονο" "Το διαπιστωσα" μου λεει "σημερα το μεσημερι που περπατησαμε γυρω απο την Ακροπολη. Ολες τις μερες στην Αθηνα πυξιδα μου ηταν η Ακροπολη ομως δεν ειδα πολλα απο την αληθινη ζωη της πολης. Θελω να ξαναρθω." Το μεσημερι βγηκαμε μια μικρη βολτα με τον Μπέλα μετα την φιλοξενη εκπομπη του Ικαρου Μπαμπασακη στον Κοκκινο. Ο Ικαρος με υιοθετησε τις τελευταιες μερες, καναμε εκπομπες μαζι για την ποιηση, πολυ ομορφες και ατμοσφαιρικες και καναμε μαζι και την εκπομπη με τον Μπέλα Ταρ που θα ακουστει αυριο στον Κοκκινο. Εκει ο Μπελα λεει για πρωτη φορα δημοσια κατι σημαντικο για τα μελλοντικα του σχεδια αλλα κυριως μιλαει αποκαλυπτικα για το τι σημαινει να εισαι γενναιος και ποιητης .Καλο Ταξιδι Μπελα.Εδωσα στα 3 αγορια στο στουντιο (που εχουν και οι τρεις μούσι!)απο μια χρωματιστη σβουρα να παιζουν και να θυμουνται αυτη τη κουβεντα τη Πέμπτη το μεσημερι εκει στο κεντρο της Αθηνας.Σβουρα ειναι και γυριζει Θα ξαναβρεθουμε με τον Μπέλα. Το Σάββατο, 27 Οκτωβρίου, ώρα 19:00-20:30, η εκπομπή ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ και ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης έχουν την τιμή να φιλοξενούν τον σημαντικό Ούγγρο σκηνοθέτη BELA TARR, να κουβεντιάζουν μαζί του για το Νόημα της Γενναιότητας και τη Γενναιότητα του Νοήματος σήμερα, να ακούνε μουσικές του Michael Vig, του Lou Reed, και της Patti Smith, και να παίζουν σαν παιδιά με σβούρες κίτρινες, πράσινες και γαλάζιες.Μαζί τους η σκηνοθέτις, Λουκία Ρικάκη.Μία μοναδική ηχητική εμπειρία. Μην τη χάσετε. "Στο Κόκκινο, 105.5 FM" Στις φωτογραφίες ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης,o BELA TARR και ο ηχολήπτης Παναγιώτης Χούντας στο στούντιο του ραδιοφωνικού Σταθμού Κοκκινο 105.5 FM Υ.Γ. Χτες που καναμε πρεμιερα εμεις στο Κομεντυ και ο Μπελα Ταρ στο Τριανον και μετα ειπαμε ολα αυτα ειχε ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ