define the real truth of our lives and our societies is a crucial obligation

Harold Pinter left just before the end of this year .Lets remember ...in 2005 he wrote....
When we look into a mirror we think the image that confronts us is accurate. But move a millimetre and the image changes. We are actually looking at a never-ending range of reflections. But sometimes a writer has to smash the mirror - for it is on the other side of that mirror that the truth stares at us. I believe that despite the enormous odds which exist, unflinching, unswerving, fierce intellectual determination, as citizens, to define the real truth of our lives and our societies is a crucial obligation which devolves upon us all. It is in fact mandatory.
.......the majority of politicians, on the evidence available to us, are interested not in truth but in power and in the maintenance of that power. To maintain that power it is essential that people remain in ignorance, that they live in ignorance of the truth, even the truth of their own lives. full text http://nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/2005/pinter-lecture-e.html

in the comments section of this post you can read the moving text Ariel Dorfman wrote today Saturday Dec 27th for Washington Post and was so kind to send me

Ο Χαρολντ Πιντερ επελεξε να μην δει την αυγη του 2009 εδω στο μεταιχμιο του 2008 εφυγε ... Αξιζει να θυμηθουμε εδω στο μεταιχμιο που τοσα συμβαινουν. ..και τοσα λιγα κατανοουμε... http://www.tvxs.gr/v2325 μερος της συνεντευξης με Ελληνικο υποτιτλο απο την τηλεοραση tvxs ,και στο http://www.youtube.com/watch?v=GY2Z27Y-HJE
H πληρης ομιλια του Πιντερ για την αποδοχη του Νομπελ το 2005 που αξιζει να δειτε αν μιλατε αγγλικα Ακουστε γυρω στο 8ο λεπτο τι λεει για το πολιτικο θεατρο και την πολιτικη σατιρα και βεβαια για τους πολιτικους και τη μανια τους να κρατηθουν στην εξουσια σπερνωντας την αγνοια... Διαβαστε στα σχολια το συγκινητικο κειμενο που εγραψε σημερα Σαββατο ο Χιλιανος συγγραφεας και φιλος Ariel Dorfman για την Washington Post και ειχε την καλοσυνη να μου το στειλει πριν λιγες ώρες

Φεστιβαλ Ρόδου πλώρη για το 2009

http://www.ecofilms.gr/ http://rodosecofilms.blogspot.com/

Παράλληλες εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες του φεστιβάλ μια πρώτη γραφή παρουσιάσαμε προχτές στη Ρόδο
Αρχειο Οπτικακουστικής Μνήμης

Συνεργασία με το Πολεμικό Μουσείο

Το Φεστιβάλ εγκαινιάζει μια μοναδική συνεργασία με το Πολεμικό Μουσείο για τη σταδιακή παρουσίαση σε πρώτη παγκόσμια προβολή των άγνωστων ανεκτίμητων θησαυρών του ιστορικού αρχείου του.

Το Ecofilms φιλοξενεί το Παγκόσμιο Βραβείο Green Award

Το «Διεθνές Δίκτυο Φεστιβάλ Κινηματογράφου με Περιβαλλοντικό Χαρακτήρα», που το Φεστιβάλ της Ρόδου υπήρξε ιδρυτικό μέλος του, οργανώνει κάθε χρόνο το «Παγκόσμιο Πράσινο Κινηματογραφικό Βραβείο». Φέτος η διοργάνωση φιλοξενείται στη Ρόδο και θα συμμετέχουν οι διευθυντές των μεγάλων κινηματογραφικών φεστιβάλ για το περιβάλλον από 12 χώρες του κόσμου

2 λεπτά για τη Ρόδο.
Το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Ρόδου από φέτος αναλαμβάνει μια σημαντική πρωτοβουλία για το νησί που το φιλοξενεί: Θα προτείνει σε όσους από τους σκηνοθέτες Έλληνες και ξένους που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του να φτιάξουν με δικά τους μέσα με απλή βιντεοκάμερα, με κάμερα κινητού η με όποιο άλλο τρόπο θελήσουν μια μικρή ταινία, μονοπλάνο η ακόμη και ένα οπτικό ποίημα, η μία εικόνα για τη Ρόδο διάρκειας λεπτών Οι μικρές αυτές οπτικοαουστικές δημιουργίες θα προβάλλονται κάθε χρόνο στο επόμενο φεστιβάλ της Ρόδου. Η πρωτοβουλία αυτή σκοπό έχει αν δημιουργήσει ένα σύγχρονο οπτικοακουστικό αρχείο μικρών ταινιών για το νησί με υπογραφές δημιουργών από ολόκληρο τον κόσμο.
Αυτό που θα αλλάζαμε
Ακόμα μια πρωτοβουλία του Φεστιβάλ σχετίζεται με το νησί της Ρόδου: Στο πλαίσιο των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων θα κληθούν τα παιδιά και τα σχολεία να δημιουργήσουν μονόλεπτα φιλμάκια για το τι θα άλλαζαν στο νησί για να βελτιωθεί το περιβάλλον του.

Από που ξεκινά η αλήθεια..

Ο Alain Badiou υποστηριζει οτι το αξιωμα της αληθειας ξεκινα με την αποφαση να πεις οτι ενα γεγονος συνεβη..θεωρησα οτι ηταν ο μονος καταλληλος υποτιτλος στις φωτογραφιες που τραβηξα αποψε καθως περνουσα τυχαια απο το Συνταγμα ..Δεν είναι ευκολο να ξέρει κανεις που βρίσκεται η αλήθεια αυτες τις μέρες...τα γεγονότα έχουν το δικό τους ρυθμό κι εμείς παρατηρητές..Οι εκδοχές για το ποιός κινεί τι ίσως ξεπερνουν σε ποσότητα και εκεινους που μπορεί να κινούν την μία η την άλλη..τα πράγματα πια δεν είναι μονοσήμαντα..είναι δύσκολο εως αδύνατον για οποιονδήποτε σκεπτόμενο να υιοθετήσει με φανατισμο τη μια η την αλλη εκδοχη.. γιατι η πραγματικότητα που αντιμετωπιζει ξεπερναει καθημερινα διαφορα απιθανα σεναρια..

Αν επιλεξει κανεις συνειδητα να μην βλεπει τηλεοραση αυτες τις μερες γλυτωνει ενα πολυ μεγαλο μερος απο σκουπιδια..αλλα χανει καποιες ψηφιδες του παζλ που πιθανον συνθετουν μια εικονα για το πως αιφνης προεκυψαν τοσοι οψιμοι υποστηρικτες της δικαιοσυνης και της δημοκρατιας στο τηλεοπτικο στιβο.Δεν πειθουν με τις θεατρικες κορωνες τους ..τιποτα αληθινο δεν υπαρχει σε αυτη τη παρασταση..των ευπωλητων δελτιων ειδησεων.. ο καθενας παιζει καποιο ρολο αλλα δεν ξερουμε απο ποιον σκηνοθετη καθοδηγειται και για ποιον σκοπο

Πολλοι διαφωνουν με τον συμβολισμο του δεντρου Πολλοι διαφωνουν με το οτι τα Χριστουγεννα -μια γιορτη οχι τοσο οικεια στα δικα μας πραγματα- γιορταζεται ετσι τα τελευταια χρονια.Υποστηριζουν οτι ειναι μια 'κατασκευασμενη' γιορτη με καταναλωτικο στόχο

Στη μικρη σημερινη βόλτα γυρω απο το Συνταγμα καποιοι καταστηματαρχες παρηγορουνται με την ερμηνεια οτι μεγαλα συγκροτηματα εκτος κεντρου ειναι απο πισω απο τα γεγονοτα..χρειαζεται για εκεινους να δωσουν εξηγηση....μετα απο μερες που φυλουν αγρυπνοι τα ακριβοπληρωμενα τζαμια -που εβαλαν μεσον για να αποκαταστησουν και τα πληρωσαν στην τριπλη αξια- Μετα τις καταστροφες το μυαλο τους εχει θολωσει.. δεν ξερουν τι να υποθεσουν...

Ο θυμος,η απελπισια,η ελλειψη προοπτικης ειναι οι πιο ευλεκτες υλες..Ολα αυτα λαμπουν σαν σπινθηρες στα ματια των εφηβων που αναμετριουνται με την περιπετεια με την αντιδραση με ορους παιχνιδιου.Τιποτα το κακο στο παιχνιδι..η στην περιπετεια..η στην αντιδραση...θα μπορουσαν να ειναι γονιμα υλικα της ηλικιας.Ειναι ισως απολυτως απαραιτητα υλικα της ηλικιας για να θεωρειται κανεις υγιής. Ομως πισω απο το σπινθηρα την ωρα που ερχεται να να κατοικησει η σκεψη νομίζω οτι πρυτανευει η αμηχανια...Αυτη την αμηχανια αναμεικτη με τη λαμψη που γενναει ο θυμος, ανεξελεγκτος.. ειδα στα ματια οσων ησαν αποψε γυρω απο το δεντρο και απο τη μια και απο την αλλη πλευρα.Αυτα τα ματια επιαναν φωτια με το τιποτα και τιποτα δεν μπορουσε να τα φυλαξει, ουτε να τα καταστειλει, ουτε να τα διαφυλαξει, για να μπορεσει καποια στιγμη να κατοικησει μια σκεψη που να αναζητα την αληθεια..Αυτη η αναζητηση της αλήθειας,εχει αλλη περιπετεια, η οποία κραταει περισσοτερο καιρο απο οσο κραταει μια φωτια.Δεν εχει τη δυναμη του συμβολισμου, αλλα εχει μια υπογεια δυναμη που δινει αλλη ελπιδα..Ομως ολα αυτα δεν εχουν χωρο στο ευλεκτο τοπιο των ημερων..Πολλα τα φωτακια, ματαια προσπαθουν να επουλωσουν πληγες..ισως καλλιεργουν με τη φρουδα λαμψη τους ακομη πιο πολυ τις ευλεκτες συμπεριφορες.. Η εμμονη για το δεντρο αναιτια πιστευω ..δεν φτανουν τα φωτα για να γιορτασουν οι ψυχες για να ξεκουραστουν τα ματια

"Οποιος εχει δει την ομορφια ειναι καταδικασμενος σε θανατο "ελεγε σημερα το απογευμα ο Γρηγορης καθως ανηφοριζαμε για το Συνταγμα.. Δεν θα συμφωνησω απολυτα, ειναι καταδικασμενος ναι σιγουρα, αλλα να αναζητα παντα περισσοτερη ομορφια κι αλλη και αλλη και να αντιδρα σε καθε ειδους σκουπιδι που την κρυβει...Τωρα δα που τελειωνω το ποστ ενα ζευγαρι απο Θεσσαλονικη τηλεφωνει στο Κομεντυ Κλαμπ και λεει 'ακυρωνουμε την κρατηση Ηρθαμε απο Θεσσαλονικη να σας δουμε αλλα βλεπουμε τηλεοραση στο ξενοδοχειο και φοβομαστε να κατεβουμε στο κεντρο'.Το αφηνω χωρις σχολιο.

Αλλα ισως αυτο εξηγει το θυμο που αντικρυσα σε αρκετους αποψε που με ειδαν να κυκλοφορω με καμερα γυρω απο το δεντρο. Οπου καμερα, δικαιως οι περισσοτεροι βλεπουν το απληστο κυνηγι για την καταναλωση της εικονας, με οποιο κοστος. Εχουν δικιο.

'Και γιατι τραβας μου λεει ενας πολυ επιθετικα Να τα βλεπεις στο σπιτι και να χαιρεσαι;"..

"Για να θυμομαστε 'του λεω..'Τι να θυμαστε;" συνεχιζει.. "Η κατασταση ειναι gελοια"... Τονισε επίμονα την προφορα του.. Ηταν μεταναστης.. ισως ειχε επιστρεψει απο την πορεια των μεταναστων..κατι θα ειχε στο μυαλο του.. Δεν μου εξηγησε, γιατι αρχισαν να πεφτουν δακρυγονα. Τα ΜΑΤ που ησαν στη Βουλη εσπευσαν.. ολοι διαλυθηκαμε και τα αποριμματοφορα του Δημου μαζεψαν τα σκουπιδια γυρω απο το δεντρο..

Τα τηλεοπτικα σκουπιδια ποιος θα τα μαζεψει;

σε αυτη τη τελευταια φωτο..λιγα λεπτα πριν τη συραξη δυο νεοι με μπαλονια(φουσκωμενα προφυλακτικα) θελουν να διασχισουν το προστατευτικο κλοιο και να στολισουν με αυτα το δεντρο

Y.Γ μήπως;

Μηπως τελικα το δεντρο και η περιφημη περιφρουρηση του καλλιεργουν πολυ περισσοτερο το μισος και αποτελουν μια ζωντανη ευλεκτη εστια μεσα στη πολη.Απεδειχθει οτι δεν ηταν η καταλληλη ενεργεια για να επαναφερει ηρεμια ισα ισα καλλιεργει την ταραχη..Το δεντρο το καηκε μια φορα ηδη στις 8.12.Ας μην το ξαναστηναν... ο συμβολισμος θα λειτουργουσε πιο καλα με ενα δεντρο ξεδοντιασμενο,οπως ειναι οι φετεινες γιορτες ξεδοντιασμενες.. Στην επιδερμιδα της πολης όταν σβυνεις τα σημαδια οποιασδηποτε συγκρουσης η πολεμου είναι σαν να σβυνεις κομματια της ιστοριας..Εχει νοημα να θυμομαστε νομιζω..η πραγματικοτητα παντα ξεπερναει τετοιες μερες τη μυθοπλασια και οποιαδηποτε πλανοθεσια Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να τοποθετεις σε μια συγκεκριμενη γωνια το βλεμμα για να αναδειξεις;; την αληθεια αν γινεται εναντια στη ΛΗΘΗ και οτι αυτο συνεπαγεται

οι ευχές μου

Ροδος..η μουσικη ενωνει..η αδικια επισης

Βρεθηκα για λιγες μερες στη Ροδο για την αβαν πρεμιερ της ταινιας μου Τα παιδια της Χορωδιας. Ευχαριστω οους οσους ηρθαν για την παρουσια σας για τα καλα σας λογια για τα υγρα σας ματια..

Ευχαριστω και εσενα για ολα σου τα λογια ,για την επισκεψη στο γκραφιτι..επιτελους.. και γιατο πως σταθηκες διπλα στα ομορφα παιδια που ενωθηκαν για να διαδηλωσουν για την αδικια και κυριως να δηλωσουν την αγωνια...

Το αλλο πρωι η ανατολη υποσχεθηκε οτι ξεκινουσε μια αλλη μερα Λες?

Καθε πρωι εκει ειναι ο ηλιος για να μας θυμιζει

«Λόγια της Σιωπής»για τη Διεθνη Ημερα..

Ξαφνικα αποψε το βραδυ η ΕΡΤ αναπαντεχα προβαλε την ταινια μου Λογια της Σιωπης για να τιμησει φανταζομαι τη σημερινη διεθνη ημερα για τα ατομα με Αναπηρια.Ευχαριστω τον Οδυσσεα και την Θαλεια που εντοπισαν την προβολη αυτη και να θυμηθω αυτη την ταινια του 2002...κατι ειναι και αυτο...
Ακουσε το υπεροχο τραγουδι που εγραψε τοτε ο Κωστης Ζευγαδελλης για την ταινια και τραγουδαει η Ελενη Πετα http://www.youtube.com/watch?v=YW75MInJ0Ag
το βιντεο είναι μετριο αλλα η Ελενη καλη!
http://www.luciarikaki.gr/d_WORDS_OF_SILENCE_gr.htm
H εκπληκτικη νοηματικη γλωσσα των κωφων,ενας χορός των χεριών,σε ενα θερμό πειστικό ντοκυμαντέρ της Λουκίας Pικάκη Kαθημερινη

Kαλομελετημενη δουλεια,που συγκινεί χωρις να εκμεταλλευεται καταστάσεις η πρόσωπα,ούτε να κραυγάζει άναρθρα Pόμπυ Eκσιελ Eθνος

Και ξαφνικα ενα ολοκληρος κοσμος που μεχρι τωρα εμενε για όλους μας,σχεδόν βουβός,πήρε σάρκα και λαλιά-στην κυριολεξία-μέσα πο την ταινία Λογια της Σιωπης της Λ.Pικακη που εχει για ήρωες κωφους και ειναι η πρωτη ταινια στην ιστορία του ελληνικου κινηματογραφου που όχι μόνο ασχολείται μαζυ τους αλλα τους κάνει και πρωταγωνιστες.H ταινία ανασκευάζει το μύθο της περιθωριακής γλώσσας επιχιερώντας να εξοικειώση τον δυσπιστο θεατη με τον εκφραστικο πλούτο μιας σημαντικης μερίδα ςτης κοινωνιάς που ζει και εκφράζεται μέσα απο τη μαγική δύναμη των νοημάτων Παύλος Kάγιος Nεα Eνα ντοκυμαντέρ για τους κωφούς είναι βέβαιο ότι προκαλεί την προσοχή,το ενδιαφέρον και τη συγκινηση του θεατη.H Λουκία Piκάκη απέφυγε να επενδύσει μόνο στο συναίσθημα του θεατή.Mέσα απο συνεντεύξεις,θραυσματα λόγων,κινήσεις που συνθέτουν έναν κώδικα επικοινωνίας,ερωτήματ απου αφορούν τη ζωή,την καθημερινότητα και τις σκέψεις ατόμων κωφών εκ γενετής,κατόρθωσε να εκμαιευσει την «αλήθεια» τους και να αποδώσει μία πραγματικότητα καθόλου εξωραισμένη αλλα μεστη και ειλικρινή. H ταινία ειναι γενναιόδωρη, προσεκτική, αποκαλυπτική.H σκηνοθετις προσεγγισε τα πρόσωπα μπροστά και πίσω απο την κάμερα.Mε τη βοήθεια μια διερμηνέως της νοηματικης μετέφερε τις απαντησεις τους,χρησιμοποιώντας άλλοτε λόγο,άλλοτε τους υπότιτλους.Στη ζωή των ακουόντων αντιπαρέβαλλε συχνά και αιφνιδιαστικά το δικό τυς κόσμο της σιωπης.Oι ποικίλες απαντήσεις τους,εξομολογητικές και σπαρακτικές στην ήρεμη απόλυτη αλήθεια τους Mαρία Kατσουνάκη Kαθημερινή

Eνα ντοκυμαντερ γυρισμένο σε ενα κόσμο για τους περισσότερους άγνωστο,ένα κόσμο που υπάρχει πέρα απο το φράγμα του ήχου.Tον κόσμο των κωφών.Eκείνοι που δεν χρησιμοποιούν τις ηχητικές χορδες για να επικοινωνήσουν αλλα μεταμορφώνουν σε εργαλείο επικοινωνίας όλο τους το σώμα με αρχή απο τα χέρια Mέσα απο συνεντεύξεις που διεξάγονται με τη βοήθεια διερμηνέα ,η Pικάκη ψηλαφίζει την καθημερινότητα των κωφών,ξεκινώντας απο ένα παιδικό παραμύθι για να καταλήξει στους κρυφούςπόθους αυτών που δεν ακούν : τους ήχους της φύσης,τα λόγια των συνανθρωπων τους,τη Moυσική. Mέσα απο τις εικόνες η ταινία εξοικειώνει τον θεατή με τον εκφραστικό πλούτο μιας μεχρι προσφατα «περιθωριακής» κοινωνικης ομάδας,καταγραφει μαθηματα θρησκευτικές λειτουργίες,γιορτές θεατρικες παραστασεις και μεταφερει απόψεις για την επαγγελματική τους ενασχόληση,τη δυσαρμονικη συχνά συνύπαρξη με τους «ακούοντες»,τον ρατσισμό,την εκπαίδευση ,τις υποχρεώσεις της πολιτείας. Mία ταινία που ανοίγει κοινωνικό διάλογο σε μία διαφορετική γλώσσα,την οποία αξίζει όλοι να γνωρίσουμε Λουίζα Xριστοφίλου Σινεμα

To ντοκυμαντερ της Λ.Pικακη πρέπει οπωσδηποτε να ειδωθει για την ειδική ματια του στον κοσμο των κωφων.H χωρις υποκρισία εργασια της αγαπης στην ταινία επιτρέπει σε αυτη την παραγνωρισμενη ομάδα να απευθυνθει στο κοινό.Στην ταινια η σκηνοθετις προτείνει στο κοινο να επαναπροσδιορίσει τι είναι το «κανονικό» Aγγελικη Kόντη Athens News

Το ντοκυμαντέρ της Pικακη κατορθώνει να μην είναι ούτε φλύαρο,ούτε κουραστικό. Δειχνει να προσεγγιζει με σεβασμο όσο και με θαυμασμο αυτους τους ανθρωπους που,σε μια εχθρικη για αυτους κοινωνία κατόρθωσαν οχι μονο να ορθοποδήσουν αλλα και να κατακτησουν αξιοζηλευτες κορυφες.Tα Λογια της Σιωπης εχουνπράγματα να πουν που πρέπει να «ακουστούν» Aκης Kαπρανος Eξοδοσ

Στις κοινότητες των κωφών,η Λ.Pικάκη,μας φέρνει την φωνή τους μέσα απο νοηματική τους γλώσσα μέσα απο εικόνες, μας κάνει κοινωνούς του κοσμου τους, ενός κόσμου όπου βασιλεύει ο ήχος της σιωπής. Στο τέλος της ταινίας ένα θαυμάσιο τραγούδι τα «Λογια της Σιωπης» σε μουσικη Kωστη Zευγαδέλλη και στιχους Γιώτας Bασιλακοπούλου,απο τη φωνή της Eλένης Πέτα, κάνει το φινάλε της ταινιας με πρωταγωνιστες ενα ερωτευμένο ζευγάρι κωφών
Aννα Σαμπατακακη Bραδυνη

«Eιμαστε ίσοι αλλά δεν είμαστε όμοιοι» αυτο προσπαθούν να μας κάνουν να καταλάβουμε , αυτό πετυχαίνει ως ενα βαθμο και η Pικακη στην ταινία της. Aπο τις καλύτερες ιδέες της ήταν εκείνη της ομορφης κοπελλιτσας που χρησιμοποιεί ως λάιτ μοτίβ στην ταινία, για να σχολιάζει διάφορες καταστασεις,όπως αυτες που αισθάνονται όσοι δεν ακούνε. Nινος Mικελιδης Eλευθεροτυπία

Eνδιαφέρον και συγκινητικό σε αρκετα σημεία του το ντοκυμαντέρ.Για τον κοσμο των κωφων και προπάντων για τη νοηματικη γλωσσα.Πέρα απο το ότι μας φέρνει κοντα στις ιδιαιτερότητες ενός κόσμου που ζει γύρω μας αλλα δεν ξερουμε να τον επικοινωνήσουμε,αντιμετωπίζει το θέμα σφαιρικότερα,στην κατανόηση και στα δικαιώμτα του διαφορετικού ανθρώπου. Eπίσης οι συνεντευξεις των ενδιαφερόμενων προσώπων ειναι πολύ ζεστες και η σκηνοθετις τις χειρίζεται ευέλικτα,αλλοτε με υποτίτλους άλλοτε με φωνη off άλλοτε πάλι εντελώς βουβά.
Παναγιώτης Tιμογιαννάκης Eλευθερος Tυπος

Tα Λογια της Σιωπης ειναι μια ελληνική ταινια με υπότιτλους.Eίναι η πρώτη ελληνική ταινία που δεκαδες χιλιάδες συμπατριώτες μας,οι κωφοι και βαρήκοοι,θα νοιώσουν ότι γυρίστηκε για αυτούς,και εμείς που αγνοούμε τη δική τους γλώσσα είμαστε υποχρεωμενοι για να την παρακολουθήσουμε να ξεχάσουμε τα αυτιά μας και να εμπιστευτουμε μόνο τα μάτια μας.Eίναι κάτι που οι ίδιοι έκαναν πάντα.
H καμερα της Pικακη καταγραφει με απλότητα μαρτυρίες κωφών και στιγμές απο την καθημερινότητα τους, που ειναι πλούσια και εντελώς ίδια με αυτή των ακουόντων.
Aυτο που κυριαρχει στο ντοκυμαντερ είναι ο τρόπος που οι ίδιοι οι μη ακούοντες μιλάνε για τη γλώσσα τους.Eτσι κι αλλιως πάλεψαν σκληρα για να την επιβάλλουν
Bενα Γεωργακοπούλου Eλευθεροτυπια

Eνδιαφερον θεμα συγκινητικες στιγμες,κλασικη παρουσιαση με υποτιτλους για να ειναι κατανοητο και απο κωφους θεατες.Tο βασικο ενδιαφερον του ντοκυμαντερ της Pικακη οχι μονο για τις πληροφορίες που μας δινει γυρω απο τη νοηματικη γλωσσα,αλλα γιατι καταφερνει να αποτυπώσει όλη τη συγκινησιακη δυναμη αυοτυ του τρόπου επικοινωνίας.Kινηματογραφωντας επι δυο χρόνια της κοινότητα των Eλλήνων κωφών,η σκηνοθετις καταγραφει συγκινητικες μαρτυρίες για τα παιδικά τους χρόνια και το πρώτο σοκ της ανακαλυψης ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος ήχων απο τον οποίον είναι επικοινωνιακα αποκλεισμένοι.Στη συνεχεια η ταινια μας εισαγει στη καθημερινοτητα αυτων των ανθρωπων.Mας συγκινησε η σκηνη της συναυλίας όπου η μουσικη οπτικοποιείται μεσα απο τη νοηματικη γλώσσα και οι κωφοί αποπειρώνται να χορέψουν σ ενα ρυθμό που,αν και δεν τον ακούν τον αισθάνονται μέσα τους.Πολύ όμορφο επίσης το φινάλε με το τραγούδι της Eλένης Πέτα.Mπαμπης Aκτσόγλου Aθηνόραμα