Ναι υπάρχουν τέτοιοι υπέροχοι Έλληνες.. άρα το σχέδιο Σωτηρία είναι εφικτό

Ναι υπάρχουν τέτοιοι υπέροχοι Έλληνες.. άρα το σχέδιο Σωτηρία είναι εφικτό

Ας κοπάσουν οι αέναες γκρίνιες και οι δεισιδαιμονίες και ας σκύψουμε με προσοχή σε ότι θετικό γίνεται από ανθρώπους όμορφα πρόθυμους σε όλο τον κοινωνικό ιστό αυτής της χώρας
Είναι εκείνοι που φτιάχνουν τη διαφορά που χαμογελούν με άλλο τρόπο που φροντίζουν και νοιάζονται για τον διπλανό με ξεχωριστό συναίσθημα και αποτελεσματική ανθρωπιστική δράση.
Αυτοί οι άνθρωποι στέκονται σιωπηλά αλλά η δράση τους είναι εξαιρετικά ηχηρή και είναι εκείνοι που περιθάλπουν τις αξίες της ζωής

Ναι υπάρχουν καλές πρακτικές σε όλο τον κοινωνικό ιστό και εκεί που η ψυχή ζητωκραυγάζει με μοναδικό συναίσθημα ευφορίας είναι όταν συναντά αυτές τις υπέροχες πρακτικές στον χώρο της υγείας στον πιο ευαίσθητο κρίκο της ζωής

Κυριακή πρωί.. ακολουθούμε την κίτρινη γραμμή Στο τέλος της κίτρινης γραμμής το τελευταίο κτίριο στα αριστερά είναι οι οδηγίες του φύλακα Μόνο που δεν φανταζόμασταν τη μεγάλη διαδρομή που διαγράφει η κίτρινη γραμμή όταν ξεχωρίζει από την κόκκινη και την μπλε και ανεβαίνει μόνη της την ανηφόρα.
Στο δρόμο παράλληλα με τη διαδρομή μας με την κίτρινη γραμμή μια ακόμη ημέρα ξετυλίγεται στο νοσοκομείο Σωτηρία.. Λίγα μέτρα από την πολύβουη Μεσογείων που μεταφέρει χρόνια τώρα κάθε Κυριακή τους εκδρομείς στα Μεσόγεια .Το βλέμμα ελάχιστων στέκεται πια στο σήμα με τη μορφή της Σοφίας Σλημαν στην είδος του νοσοκομείου που είναι το πρώτο Ελληνικό Σανατόριο Επιστροφή στη κίτρινη γραμμή και στο πευκόδασος που μας οδηγεί το Σπηλιοπουλειο

Μας υποδέχεται ο Πέτρος Γαρζώνης ο πρόεδρος του συλλόγου Φίλων Περιθαλπομενων Νοσοκομείου Σωτηρία Ο σύλλογος είναι το αγαπημένο παιδί του Νοσοκομείου λέει ο γιατί παίζει με σπόρους
Φτάνει και η Ματίνα Σπυράτου η κοινωνική λειτουργός από τον Σύλλογο. Μαζί με τον γεωπόνο του νοσοκομείου τον Άρη Στρατακο-που έχει να φροντίσει αυτό το τεράστιο δάσος κήπο του νοσοκομείου- θα είναι οι ξεναγοί μας αυτό το πολύτιμο πρωινό στο Σχέδιο Σωτηρία
Ο σύλλογος είναι μόλις 4,5 ετών Φτιάχνει σπόρους και τους ρίχνει στην εύφορη γη της Σωτηρίας και αυτοί βλασταίνουν, ανθίζουν και καρποφορούν
Δεν κατανοούμε ακόμη τη συμβολική σημασία των λόγων του κυρίου Γαρζώνη
Έρχεται και ο γιατρός Ξενοφώντας Θειακος ο προεδρος της Οργανωτικής επιτροπής του Σχεδίου Σωτηρία και τα στοιχεία του παζλ που ενώνουν τις όμορφες ψυχές των Σωτηριανων αρχίζουν να εμφανίζονται
Η τέχνη ανοίγει τα φτερά της στο χώρο του πρώτου Λαϊκού Σανατορίου λέει…που αυθεντικό και αφτιασιδωτο με τα σημάδια του χρονου αναδυει ακομη και σήμερα το άρωμα μιας άλλης εποχής
Μας ξεναγεί στην ιστορία του νοσοκομείου και είναι αληθεια σιγά σιγά εκεί κάτω από τη σκιά των δέντρων αρχίζουμε να φανταζόμαστε πως θα ήταν η λειτουργία του πως οι ασθενείς θα έβγαιναν στα μπαλκόνια του Σπηλιοπουλειου να αναπνεύσουν
Μιλάει για τις ελπίδες χιλιάδων ανθρώπων που στηριχτήκαν στη προσφορά ανθρωπιστών γιατρών Και η τέχνη τι ρολό παίζει σε όλα αυτά ;

Έτσι όπως μάθαμε να ζουμε υπερκαταναλωτικά και κορεσμένοι ως μικροαστοί, η τέχνη εγινε και αυτή εξαγοράσιμη. Έπαψε να είναι αυθεντική λέει ο κ.Θειακος
Το Σχέδιο σωτηρία έφερε τους καλλιτέχνες στο Νοσοκομείο Νέους καλλιτέχνες από τη σχολή Καλών Τεχνών Μια πρωτοβουλία του Παναγιώτη Παπαδόπουλου που είχε την έμπνευση και την υλοποίησε με τον σύλλογο και τους φοιτητές της ΑΣΚτ και άλλους καλλιτέχνες. Ο ίδιος υπογράφει το βιβλίο κατάλογο της έκθεσης Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο
Ένα εξαίρετο δοκίμιο οδηγό της έκθεσης για να συνδέσει κανείς όλα τα υλικά της μνήμης με τη συγκεκριμένη δράση αλλά και να τα τοποθετήσει στη διάσταση την κοινωνική που του αρμόζει
Μια πλούσια δράση έξω από παραδοσιακό μουσειακό χώρο ενεπνευσε όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες οι οποίοι έζησαν ερεύνησαν το θέμα και μέσα από το πολύτιμο υλικό της μνήμης -ότι έχει διασωθεί- διένυσαν τη διαδρομή του χρόνου τη διαδρομή του πόνου και έφτιαξαν σημαντικά έργα.

Ο χώρος του Σωτηρία πέρα από νοσοκομείο είναι όπως είναι γνωστό συνυφασμενος με πολύ σημαντικές στιγμές της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας Οι νέοι καλλιτέχνες πρέπει να χειριστούν και αυτό το ευαίσθητο ιστορικό υλικό και να σταλθούν με συνέπεια και σεβασμό στη μνήμη Το έπραξαν με τρόπο συγκινητικό
Η μνήμη έχει πάντα έναν τόπο σημειώνει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος Αυτός ο τόπος είναι το εργαλείο για την ανάλυση της ανθρώπινης ψυχής Η μνήμη όντως κατοικείται μέσα στο χώρο
Μεγάλο επίτευγμα σεβασμού και δημιουργικής παρέμβασης των καλλιτεχνών που φαίνεται ότι διαποτιστηκαν από το μικρόβιο της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού που φαίνεται να κυλάει στις φλέβες των περισσοτέρων Σωτηριανων του πρώτου Λαϊκού σανατόριου
Λέει ο Κεητς ότι η φυματίωση είναι μια ασθένεια που αγαπάει ανθρώπους που γράφουν στίχους.. δεν ξέρω αγάπησε πρόσφατα και τον νεαρό αδελφό μου που γράφει μουσική….
Ο όρος Σωτηριανος δεν είναι απλά τοπωνύμιο είναι ένα φωτεινό όνομα που μπορεί να μας κάνει να ξαναδούμε κάποια πράγματα από την αρχή να θυμηθούμε την
αλληλεγγύη την ανθρωπιά που όχι μόνο συμβολικά αλλά και ουσιαστικά μπορούν να είναι τα μόνα στέρεα υλικά στο δικό μας σχέδιο Σωτηρίας
Να πάτε στην έκθεση να αφιερώσετε δυο τρεις ώρες όσες χρειαστούν Θα είναι βάλσαμο
Στο Φεστιβάλ της Κω θα παρουσιάσουμε ένα μικρό σποτακι για την έκθεση καθώς και μια συνέντευξη τύπου για να συμβάλλουμε όσο μπορούμε στην ενημέρωση γύρω από αυτή την υπεροχή πρωτοβουλία Ελπίζω εκεί όσοι είναι παρόντες να έχουν την ευκαιρία να συναρτήσουν τους υπέροχους Σωτηριανους
Και σχεδιάζουμε μια αναλυτική αποτύπωση της πρωτοβουλίας για προβολή στο επόμενο Φεστιβάλ Οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε ο καθένας με τον τρόπο του στην ευρύτερη διαδοση του σχέδιου Σωτηρία

Διάρκεια έκθεσης: Από Παρασκευή 18 Ιουνίου μέχρι την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή: 11:00 - 14:00 & 19:00 - 22:00 Σάββατο - Κυριακή: 11:00 - 14:00
Σωτηρία: Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών Μετρό Κατεχάκη
Διεύθυνση, Μεσογείων 152, πληροφορίες, τηλ,7751489-7472902-4

γιατί να ζει κανείς τη ζωή του έτσι αν είναι σκλαβιά

σχόλιο μου για τον γάμο της Ισλανδής πρωθυπουργού σε ερευνα της Ελευθεροτυπίας
Η κοινωνική υποκρισία που υπάρχει στη χώρα μας- όπως εξ άλλου και σε πολλές άλλες χώρες στο νότιο ημισφαίριο όπου το ταμπεραμεντο έχει άλλο θερμόμετρο- δεν θα επέτρεπε την αποδοχή ενός τέτοιου γάμου. Ούτε θα είχε φτάσει να ψηφιστεί πρωθυπουργός της χώρας ένας άνθρωπος που θα είχε την τόλμη να εκδηλώσει ανοικτά την προτίμηση του. Προφανώς έχουμε οδηγήσει με την ψήφο μας σε αξιώματα πολιτικούς ,οι οποίοι έχουν άλλη δραστηριότητα από εκείνη που εμφανίζουν δημόσια, για να είναι κοινωνικά αποδεκτοί και διατηρούν πλέγμα παράλληλων σχέσεων. Κατά καιρούς αυτό έχει θεωρηθεί και «παράσημο
Η ικανότης ορισμένων να κρύβονται ενώ συντηρούν το ψευδές μικροαστικό προφίλ τους, συχνά με την βουβή ανοχή των «επισήμων» συντρόφων οι οποίοι έχουν αποδεχτεί το ρόλο κομπάρσου Οι λόγοι που οδηγούν σε αυτό είναι για μένα δυσνόητοι. Μπορεί η εξουσία να είναι ικανό αφροδισιακό, αλλά εξουσία με οποιαδήποτε τίμημα, μάλλον καθίσταται ανοησία για όσους συναινούν σε αυτό το κακόγουστο θέατρο
Η μικροαστική κοινωνική συνθήκη στην οποία είμαστε σκλάβοι , επιβάλλει δυστυχώς αυτήν την αντιαισθητική υποκρισία. Οι συμβατικοί γάμοι είναι ο κανόνας. Πίσω από το φανταχτερο πέπλο τους κρύβεται, η συναλλαγή, η έλλειψη αγάπης, η απουσία ερωτισμού και βέβαια επικοινωνίας. Όμως ως κοινωνία ασημώνουμε τους γαμους «συνθήκη» και βυθίζουμε στο ψέμα τον βίο. Οπότε μετά η σχεδόν αναγκαία κρυφή σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να ανεβάζει πάλι την αδρεναλίνη είναι όμως διπρόσωπη και δεν χαρακτηρίζει τις σχέσεις ωριμότητας, αλλά εκείνες της ανασφάλειας και της αρπαγής εφήμερων τρόπαιων.
Τι ανώφελη θυσία του βίου στο βωμό του «τι θα πει ο κόσμος» .
Τι θλιβερή έλλειψη τόλμης
Και γιατί να ζει κανείς τη ζωή του έτσι αν είναι τέτοια σκλαβιά;