Λοιπον αυτο ηταν Το αδελφακι μου παντρευτηκε και μαλιστα στην Ιρλανδια την Αισλιγνγκ που στα Ιρλανδικα σημαινει οραμα.Παντρευτηκε το οραμα του το αδελφακι μου να τον συντροφευει εκει στην μακρυνη ερημο της Αριζονα,που αποφασισε τυχη αγαθη να στησει το σπιτι του.Εδω στο μεταιχμιο του χρονου βρεθηκαμε εκει παιδικοι φιλοι απο τα μικρατα μας, γονεις και αλλοι αγαπημενοι αγνωστοι στην αρχη μαζυ μας που τελικα μεσα απο τα γαμηλιο γλεντι γιναμε, γνωστοι.Το τραγουδι και ο χορος μας εφερε κοντα, μοιραστηκαμε τον ιδρωτα τη χαρα και στο τελος, τα δακρυα..Πως το ειπε αυτο ο Δημητρης;..πως την ειπε εκεινη την ευχη, που εκανε τον αδελφο μου να πλανταξει εκει αναμεσα στις επισημες χαιρετουρες; Εκλαψε οπως οταν κλαιγαμε μωρα για διαφορες απωλειες και ρουφουσαμε τη μυτη μας, για να μαζεψει τα δακρυα, αλλα που να μαζευτουν εκεινα! Απο το τοπιο του προσωπου, κατ'ευθειαν στην ευφορη γη της καρδιας ετρεχαν να βρεθουν, να γονιμοποιησουν την καρδια κι αλλο, κι αλλο, κι αλλο. Ολοι αυτοι εμεις λοιπον, βρεθηκαμε πριν φυγει ο χρονος, να τον αποχαιρετησουμε και να χαιρετησουμε τον κοινο δρομο των παιδιων και να γνωριστουμε ,να γνωριστουμε ξανα, τωρα που ο χρονος μας στερησε την καθημερινη επαφη και ο καθενας κατεστρωσε το δικο του δρομο..Αλλα να που ο κοινος τοπος εξακολουθει να μας ενωνει και απο κει μεσα να βρισκουμε να τα κοινα μας μο
νοπατια. Και αν γεματα δακρυα χαρας τα μονοπατια..και τι με αυτο; Δεν μας νοιαζουν αυτες οι υγρασιες ,γιατι εξασφαλιζουν την ευφορη μας υπαρξη κι αλλα να'ναι τα δακρυα αυτα, κι αλλες να ειναι οι αγκαλιες.. και τα σκουρα ματια του Χαρυ να αναρωτιουνται μα πως γνωριζομαστε ετσι καλα. ενω δεν ξερει ο ενας τον αλλον.. και πως εμπιστευομαστε ετσι τα δακρυα μας ο ενας στον αλλον και 
δεν μας νοιαζει που λεκιαζουν τα πουκαμισα Κατι αναμεσα απο τον ιδρωτα του χορού και την υγρασια των δακρυων. Ασπιδα τα δακρυα και ετσι αψηφουμε το κρυο και καθε δυσκολια..Καλο δρομο..ετσι κι αλλιως στην Αριζονα κανει ζεστη. Το ποιημα στην εικονα των παιδιων ειναι του Μαχμούντ Νταρουίς Αξιζει να το διαβασετε ολο στο υπεροχο http://www.e-poema.eu./poem.php?id=97&pid= και παλι καλη χρονια και μη φοβαστε τα δακρυα φροντιζουν την υγρασια της γης, της καρδιας και αρα την ευφορη μας υπαρξη. Αρκει να ειναι πολλα και να εχουν ορμη ....στην μικρη εικονα μου η μανα μου δινει ενα χαδακι εν ειδη τρυφερου χατσουκιου...στο αδελφακι.. more fotos http://www.flickr.com/photos/alex_bak/ http://www.flickr.com/photos/harisundaram/
this last pict is made by Dimitris Lappas while we cut the Greek vasilopitta in St Patrciks Square at New Year's Eve..and the winner is! love beauty and friendship!
6 σχόλια:
Lucia, thank you for the lovely reporting and the great pictures. We e-mailed one of the pictures this morning to Jerry and he printed it out and framed it and placed it on the middle of our table for our last dinner tonight in ireland. We will send you a picture soon. We also just finished seeing with Aisling's parents the CD with dimitris pictures - lovely pictures they are, thank you dimitri for taking them and making us the CD.
Aisling asked me to translate for her the posting on the blog and right in the middle of it I started crying again; pleasure tears, fertile, cathartic ones as you say in your blog.
Tears of happiness to be blessed to have all this love and warmth around us as we move onwards in life feeling so connected through your love to our history and all that has brought us up to here.
much more to say to both you and dimitri and his family and many more thanks for your presence here and your presence in our lives, that makes our life more beautiful every moment ; through the moments we see you but then also through the many times we recall those moments
but have to run down to dinner now; with the warm thoughts of your presence some here around our dinner table; out for now but back soon
happy new year to all and thanks again
thanassis and aisling
παντα τετοια ευχαριστα posts.. Να ζήσουνε :-)
Καλή χρονιά!
@roadartist efxaristo kali mou..na zisoune alitheia
Once again, THanks for sharing precious moments. Ienjoyed reading what thanasis and ais posted. It brought tears to my eyes. You know why.
May they enjoy health and everlasting love!,Karina
Επιτέλους αξιώθηκα να διαβάσω το blog και να δω τις φωτογραφίες! Τα είπαμε ήδη 1000 φορές αλλά ακόμα μια δεν βλάπτει:
- Σας χαρήκαμε όλους, μοιραστήκαμε την χαρά σας και έγινε δική μας χαρά
- Μπορεί να πέρασαν 20-30 χρόνια από την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε, αλλά ήταν σαν να 'ταν χθες
- Ίσως ένας ακόμα ένας λόγος που συγκινήθηκα ήταν όταν είδα την Δάφνη και την Ειρήνη μας να "κολλάνε" να ταιριάζουνε στο περιβάλλον ανθρώπων που αγαπώ και εκτιμώ (οι 2 τους είναι το μεγαλύτερο άγχος στην ζωή μου...)
Φιλάκια,
Δημήτρης
αΧ Δημητρη αγαπημενε κι εγω χαρηκα που με διαβασες και περισσοτερο που χαρηκα που διαβαστηκαμε ετσι σαν ανοιχτα βιβλια μετα από τοσα χρονια Μην εχεις αγχος ειναι εξαιρετικα παιδια με ευαισθησια και δυναμη και θα πανε μια χαρα..σιγουρα πιο καλα απο εμας! εξ αλλου περιστοιχιζονται απο τοση αγαπη..και μονο η αγαπη μπορει να αγκαλιασει..ειναι ενα τραγουδι που εγραψα περσυ για την πολιτικη καμπανια του φιλου μου, αλλα τα λογια του ισχυουν για τη ζωη http://www.youtube.com/watch?v=DeoQ7JOVlBI Οταν ξαναρθεις Ευρωπη δωσε σημα μπας και συμπεσουμε καπου
Δημοσίευση σχολίου