Δεν βλέπω τηλεόραση

Δεν βλέπω τηλεόραση. Aυτό δεν το θεωρώ ελιτισμό, το θεωρώ προστασία μια ελάχιστης αισθητικής και ευθυκρισίας. Μοιραία ως επαγγελματίας όμως, οφείλω να ενημερώνομαι για τα φαινόμενα μαζικών τηλεθεασεων, για να βλέπουμε και προς τα που πάει το πράγμα. Δυστυχώς, χωρίς πολλές εκπλήξεις η τηλεόραση και οι πρωταγωνιστές της φροντίζουν να υιοθετούν τον λαϊκισμό και τα ψευδή αποφθέγματα του τύπου αυτό θέλει το κοινο.

Το κοινό δεν θέλει αυτό απλά αυτό του σερβίρεται και εαν πεινάς και δεν υπάρχει τίποτα άλλο μπροστά σου θα φας junk food, κονσέρβες η ότι άλλο βρεθεί με ευκολία δίπλα σου.Αυτη η ευκολία δεν συνιστά άποψη, ούτε παρέμβαση, καταναλώνεται απλά, εύκολα και εγώ είμαι ενάντια σε ότι έχει να κάνει με την εύκολη κατανάλωση, άχρηστων πραγμάτων που απλά μας χαϊδεύουν τα αυτια.Εχει αναπτυχθεί μια συζήτηση και στα μπλογκς σχετικά με το φετινό φαινόμενο των εκπομπών που κανουν μια πορεία πάντα κοντά στα νούμερα τηλεθεασης.Εμενα με αφορά να συζητούμε για ότι δεν κάνει νούμερα γιατί εκεί βρίσκεται το ζουμί και ο αντίλογος. Για να κάνεις νούμερα και για να σε αφήνουν να τα κάνεις, δυστυχώς εξυπηρετείς με τον ένα η τον άλλο τρόπο το σύστημα την ηθική και την αισθητική του –την οποία απολαμβάνουμε και αυτές τις μέρες στα παράθυρα και στα εξώφυλλα εφημερίδων που κάνουν νούμερα!- και εφευρίσκεις και εσύ αλλά και το σύστημα τρόπους για να συνυπάρξετε.
Σε αυτό το ζήτημα που κρίνω ότι είναι ζήτημα ηθικής και αισθητικής τάξης βρίσκεται η αντίρρηση μου με εκπομπές του τύπου και με περσονες που τις εξυπηρετούν.Δυστυχώς δεν είναι η μόνη περίπτωση για αυτό η δική μου τηλεόραση έχει γίνει ένα έπιπλο που σκονίζεται και απλά ακουμπάν επάνω της πράγματα και ενίοτε κάνουμε πλάκα με τον φίλο μου ,για το πώς καθρεφτιζόμαστε στη γκρίζα κλειστή οθόνη της.
Αυτό γίνεται μόνο όταν καθόμαστε στον καναπέ, για αυτό προτιμούμε τις εκδρομές. Εκεί έχει καθαρό αέρα άλλα χρώματα και άλλη αλήθεια. Μια αλήθεια, που η τηλεόραση τρομάζει να φιλοξενήσει στα προγράμματα με τηλεθεαση, γιατί είναι βέβαιο ότι θα ανατρέψει ότι πιστεύουν ότι αρέσει να μασάει σαν τσιφλοφουσκα το κοινο.Καθε χρόνο στο φεστιβάλ της Ρόδου http://rodosecofilms.blogspot.com/ που διευθύνω, το βραβείο που δίνει το κοινό, είναι πάντα το πιο ρηξικέλευθο και πρωτοπόρο και βάζει τα γυαλιά στις κριτικές επιτροπές που λειτουργούν αυτολογοκριτικα, όπως και οι επίσημοι διασκεδαστές της τηλεορασης.
Αυτα που θέλει το κοινό -που τολμάει να σηκωθεί από τον καναπέ- είναι καθαρό αέρα οξυγόνο ορίζοντα ομορφιά. Δεν υπάρχουν αυτά δυστυχώς σε αυτά τα περίοπτα σώου γιατί απλούστατα είναι εγκλωβισμένα και καθόλου στην ουσία περίοπτα
η εικονα ειναι ενα πινακακι που εφτιαξα για το εξωφυλλο του βιβλιου που ετοιμαζουμε με τον Γ.Γιαννόπουλο http://georgegiannopoulos.blogspot.com/ ..που λεει παρεπιπτοντως υπεροχα λογια..απολυτως αντιτηλεοπτικα...Εφτιαξα λοιπόν αυτην την εικόνα δημιουργωντας αιχμες με τη βοηθεια του υπολογιστικου εργαλειου επεξεργασιας εικονας που μαθαινω σιγα σιγα..και ειναι μια ας πουμε αλλοιωση της φωτογραφιας που εικονογραφουσε το προηγουμενο ποστ 24.1 για την καταναλωση.. και ειναι η θεα απο το καστρο του Ντουινο.. Σαν να λεμε αυτα εβλεπε ο Ριλκε οταν εγραφε εκει τις Ελεγειες του Ντουινο..και σιγουρα δεν εβλεπε τηλεοραση αλλα χρωματα και ηλιο. Το ποστ αναδημοσιευται στο μπλογκ του φιλου Γιαννη Σακιωτη http://sakiotis.blogspot.com/ και στις Απόψεις του http://www.goculture.gr/story.aspx?s_id=1381 Τους ευχαριστω..αποτελει πλεον αναγκη η ελαχιστη χειρονομια της ανοικτης εκφρασης των αποψεων