Ευχαριστω ολα τα μελη της χορωδίας για τη συμμετοχη καιτην πολυτιμη εμπειρία
Τα ιχνη του δημιουργικου και συλλογικου εργου χαρασονται στη μνημη και έτσι παραμενει αποσκευη πολυτιμη. Απο αυτην γεννιουνται οι νεες ουτοπίες,ετσι προχωραει ο ανθρωπος
Οι επομενοι ξεκινουν από τα χναρια των προηγουμενων για να φτιαξουν τα δικα τους μονοπατια Οι ανθρωπινες σχεσεις είναι κι εδώ από τα πιο δυσκολα στοιχηματα ,η αρμονια η διαρκεια της ενοτητας παντα ρευστες ..η αγωνια για την καλη εκβαση των σχεσεων παντα υπαρκτη Ιδανικά τα εγω υποχωρουν προς οφελος της συλλογικοτητας μονο ετσι η αρμονια δεν είναι μονο μουσικη αλλα και ανθρωπινη
Η αμιλα ,η βοηθεια τους ενος προς τον αλλον, η συντροφικοτητα, η κοινη εμπειρία όλα αυτά που ειναι τοσο πολυτιμα στις συλλογικες προσπαθειες. Το μουσικο αποτελεσμα ακολουθεί.
12 σχόλια:
Τα λόγια σου διαμάντια!
ειναι λογια απο το σπηκαζ της ταινιας..μια αφηγηση του οδοιπορικου..ενα μερος της αφηγησης ...σε ευχαριστω
Δύσκολο στ αλήθεια να ξεχωρίσεις τα χνάρια... και πιο δύσκολο να τ αξιολογήσεις.Δεν είναι εύκολο για όλους ν΄αφήνουν σημάδια ξέρετε...Αν θές ν΄αφήσεις σημάδια πίσω σου, πρέπει, σαν σου μιλούν τα πράγματα του κόσμου, ν΄απαντάς.
Αυτό είναι το θείο χάρισμα.
παντα να απαντας να εχεις τη δυναμη και να αφιερωνεις το χρονο να εχεις τη διορταικοτητα να απαντας και να συστηνεσαι με τη πληρη σουυ ποσταση ως εκεινος που ρωταει βαζει τα θεματα και απανταει
Οι μνήμες, η πορεία, η περιπέτεια, το τέλος και η αρχή μαζί, η ευόδωση, η κατάφαση της φιλίας...Χρωστάω σε πολλούς ένα 'ευχαριστώ'. Και στον ανώνυμο σχολιαστή για τη σοφή κουβέντα του, που για μένα σημαίνει πολλά: 'Αν θές ν΄αφήσεις σημάδια πίσω σου, πρέπει, σαν σου μιλούν τα πράγματα του κόσμου, ν΄απαντάς'.
Νίτσα Σακελλάκη
makari ksthe telos na einai mia kainourgia arxi einai o kyklos ton epoxon oi allages pou fernoun...ataka apo tin proigoumeni tainia mou Kratise ME...
Δεν θέλω να ρωτάω καλή μου Λουκία.Ούτε να βάζω θέματα.Για τον καθένα μας απαντάνε οι πράξεις του και η "δωρεά" του χρόνου και του εαυτού μας,που μόνο οι εκλεκτοί γνωρίζουν.
Άννα Μαλάμη.
indeed etsi einai Anna...etsi
το οδοιπορικό μιας χορωδίας, το οδοιπορικό μιας ζωής...
το τέλος που ποτέ δεν υπολογίζεις ότι θα έρθει... η ανατροπή των σχέσεων.
Κι όμως, από την "καταιγίδα" βγαίνεις πάντα πιο δυνατός. Πορεύεσαι στο φως με συνοδοιπόρους τους πραγματικούς ανθρώπους.
αυτο που μενει ....αυτο που χαθηκε... αυτο που γεννιεται.. ο χρονος υπερτατος κριτης.
οι ευφορες ανθρωπινες σχεσεις το πιο δυσκολο στοιχημα...και ο χρονος παντα εχει τον λογο του η αποσταση επιτρεπει να διατυπωθει αυτο που οι επιστημονες αποκαλουν ιστορικη αληθεια
Εμπειρίες και μαθήματα ζωής μέσα σε μια μικρογραφία της κοινωνίας όπου συνδέεσαι και πορεύεσαι με ανθρώπους που γίνονται η δεύτερη οικογένειά σου.
Δημοσίευση σχολίου