Ο θρίαμβος της ανυποταξίας!

ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ του φίλου και σύμμαχου και πάντα ανυπότακτου Κωνσταντίνου
Το έργο γράφτηκε το 1984 και είδε για πρώτη φορά το φως της σκηνής στις 18 Αυγούστου του 1986, στο φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, με τους κορυφαίους ηθοποιούς της σύγχρονης γερμανικής σκηνής Ilse Ritter, Kirsten Dene και Gert Voss. “Έξυπνους ηθοποιούς” τους αποκαλεί ο Μπέρντχαρντ και τους τιμά δίνοντας στο έργο το όνομά τους. Στη συνέχεια παρουσιάζεται στο Burgtheater της Βιέννης, κι ανεβαίνει με την αρχική διανομή κάθε δύο χρόνια για τα επόμενα δέκα χρόνια. Στην Ελλάδα ανεβαίνει το 1991 από τη “νέα ΣΚΗΝΗ” σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή, με τον ίδιο στο ρόλο του Λούντβιχ και την Όλια Λαζαρίδου και τη Λυδία Κονιόρδου ως αδελφές του.
δυο λόγια για το έργο Τρία αδέλφια, (ο Λούντβιχ -ο γυιός- και οι δύο κόρες) γόνοι μιας μεγαλοαστικής οικογένειας της Βιέννης, είναι οι ήρωες του έργου του πολυβραβευμένου Αυστριακού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ. Παγιδευμένοι στο οικογενειακό τους σύμπαν και σχολιάζοντας τις αντιφάσεις του πολιτισμού μας και τη σχέση της ταξικής καταγωγής με το ηθικό ζήτημα, αναζητούν το νόημα της ζωής και της ελευθερίας.Ο Λούντβιχ – ήρωας εμπνευσμένος από το πρόσωπο του φιλόσοφου Λούντβιχ Βιτγκενστάϊν – έφτασε στην ύψιστη επανάσταση ενάντια στον εαυτό του και στα γύρω του. Ο θρίαμβος της ανυποταξίας! Ορθώθηκε ενάντια σε όλα και κατέληξε τρελός! Το μυαλό του εξερράγη μη μπορώντας να διαχειριστεί το διανοητικό του πλούτο. Όπως ακριβώς εξερράγη και το κεφάλι του Νίτσε , που πίστευε πως : “Το προϊόν του φιλόσοφου -κατ΄αρχήν, και πριν από τα έργα του- είναι η ίδια του η ζωή. Αυτό είναι το έργο τέχνης του!”ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Τόμας Μπέρνχαρντ, κορυφαίος Αυστριακός συγγραφέας που σφράγισε τη γερμανόφωνη λογοτεχνία το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, είναι γνωστός κυρίως από τα πεζογραφικά και θεατρικά του έργα.
Γεννιέται το 1931 από ανύπαντρη μητέρα σε ένα μοναστήρι της Ολλανδίας και περνά τα παιδικά του χρόνια στη Βιέννη, όπου τον αφήνει η μητέρα του, κοντά στο συγγραφέα παππού του (βραβευμένο με το Εθνικό Βραβείο της Αυστρίας για τη λογοτεχνία), τον οποίο υπεραγαπούσε. Ο παππούς του τον φέρνει σ’ επαφή με τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, και τον στηρίζει στα πρώτα του μαθήματα μουσικής και σχεδίου, μόνη διέξοδό του στα δύσκολα χρόνια που ακολουθούν. Όταν ξαναπαντρεύεται η μητέρα του, πηγαίνει να ζήσει μαζί της. Στην εφηβεία του όμως αναγκάζεται να τον στείλει σ’ ένα εθνικό σοσιαλιστικό οικοτροφείο, όπου ο μικρός Τόμας περνά τραυματικά χρόνια και γνωρίζει από κοντά τη φρίκη του πολέμου. Στα 16 του χρόνια εγκαταλείπει το γυμνάσιο και αρχίζει να δουλεύει σε ένα μπακάλικο. Το 1949 μια γρίπη βαριάς μορφής που εξελίχτηκε σε φυματίωση, τον αναγκάζει να περάσει αρκετά χρόνια σε νοσοκομεία και σανατόρια. Tην ίδια χρονιά πεθαίνει ο παππούς του, και την επόμενη η μητέρα του. Ο Τόμας αρχίζει να διαβάζει λογοτεχνία και να γράφει εντατικά. Το 1951 γνωρίζει στο σανατόριο, την κατά 35 χρόνια μεγαλύτερή του, Χέντβιγκ Σταβιάνιτσεκ, που παραμένει κοντά του ως το θάνατό της το 1984, στηρίζοντάς τον ψυχικά και οικονομικά.Ο Τόμας Μπέρνχαρντ σπουδάζει τραγούδι, σκηνοθεσία και υποκριτική στο Σάλτσμπουργκ , ενώ ταυτόχρονα συνεργάζεται ως δημοσιογράφος με την εφημερίδα Demokratischen Volksblatt. Από τη δεκαετία του ’60 αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία και το 1963 δημοσιεύει το πρώτο του, βραβευμένο, μυθιστόρημα “Παγωνιά”.
Τα επόμενα χρόνια γράφει με εξαιρετικά πυκνό ρυθμό πεζά (“Ένα παιδί”, “Ο μίμος των φωνών”, “Το κρύο”, “Η αιτία”, “Ο Ανιψιός του Βίτγκενσταϊν: μια φιλία”) και θεατρικά έργα (“Ο αδαής και ο τρελός” 1972), “Μινέττι”(1976), “Πριν την αποχώρηση” (1979), “Στον προορισμό” (1981), “Ο θεατροποιός”(1984), “Ρίττερ, Ντένε, Φος” (1984) κ.α.), για τα οποία τιμάται με μια σειρά σημαντικών βραβείων στη χώρα του και στο εξωτερικό. Ωστόσο οι συνεχείς επιθέσεις που εξαπολύει μέσα από τα έργα του στην υποκρισία της Αυστριακής κοινωνίας, προκαλούν συχνά οργισμένες αντιδράσεις και πολυάριθμες μηνύσεις.
Ένα χρόνο πριν τον θάνατό του, ολοκληρώνει το τελευταίο έργο του, “Η Πλατεία των ηρώων”. Η πρεμιέρα του στο Burgtheater δημιουργεί πολιτικό σάλο, αλλά το έργο συναντά θριαμβευτική υποδοχή από το κοινό και την κριτική.Ο Τόμας Μπέρνχαρντ πεθαίνει το 1989, σε ηλικία 58 χρονών. Στη διαθήκη του απαγορεύει τη δημοσίευση και το ανέβασμα των έργων του στην Αυστρία. (Το 1999 το ίδρυμα “Τόμας Μπέρνχαρντ” αποφασίζει να επιτρέψει ξανά το ανέβασμα των έργων του στις κρατικές σκηνές της Αυστρίας).
Θέατρο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ Ιλισίων 21 & Κερασούντος, Ιλίσια, τηλ. 210 7481695
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ Τετάρτη έως Σάββατο : ώρα 21:15 Κυριακή 20:15
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 140 λεπτά ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 20 ευρώ - 15 ευρώ φοιτητικό
ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ: Τρίτη – Κυριακή 10.00- 13.00 & 18.00- 21.30