Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Κανείς δε μαθαίνει μόνος του, μαθαίνουμε ο ένας με τον άλλο

Ειχα την τυχη να βρεθω την Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009, ώρα 16.00-19.00, στο ΚΑΜΕΙΡΟΣ. στο στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα, του Πανεπιστημιου Αιγαίου στο μαθημα της Ελενης Σκουρτου..Για 3 ωρες καναμε μια κουβεντα στον κυβερνοχωρο και σε πολλους αλλους χωρους που κυβερνουν την καθε μερα. Τις ταυτοτητες στο ιντερνετ σε σχεση με την αληθινη μας ταυτοτητα αν υπαρχει αυτη και πως προσδιοριζεται...Η παροτρυνση της Ελενης με εβαλε σε πολλες και περιπλοκες σκεψεις και μου ανοιξε δρομους ..Ελπιζω για ολους η κουβεντα να ηταν εξ ισου χρησιμη οσο και για μενα.. και η εμπειρία αυτή θα ενσωματωθηκε στην ‘αλυσίδα’ συνεργατικής μάθησης.
Να κοιπον τι προτεινε η Ελενη ... "Παρακαλώ να επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες / τα blogs της κ. Ρικάκη, όπως επίσης να κάνετε σκέψεις για τα θέματα που βάζει. Η δική μας διερεύνηση αφορά το εξής: Κανείς δε μαθαίνει μόνος του, μαθαίνουμε ο ένας με τον άλλο Κανείς δεν μαθαίνει στο κενό, μαθαίνουμε σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον επενεργώντας σε αυτό. Για να μάθουμε χρειαζόμαστε εργαλεία (tools) Μαθαίνοντας συνεργατικά χρησιμοποιώντας εργαλεία σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, παράγουμε προϊόντα / τεχνουργήματα (artifacts). Τα προϊόντα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία για την παραγωγή νέων τεχνουργημάτων. Μέσα σε αυτή την αλυσίδα, με τα προϊόντα μας δηλαδή με τα έργα των χεριών μας και του μυαλού μας επενεργούμε στο περιβάλλον μετασχηματίζοντάς το.
Ως προς τα κείμενα, αυτά δεν είναι οργανωμένα μόνο μέσα από ένα σημειωτικό τρόπο, αλλά μέσα από πολλούς τρόπους συνδυαστικά ή εναλλακτικά δηλαδή πολυτροπικά. Μιλάμε για πολυτροπικά (multimodal) κείμενα όταν δεν έχουμε την κυριαρχία ενός μόνο σημειωτικού τρόπου (π. χ. ένα γραπτό κείμενο), για να οργανώσουμε και να μεταδώσουμε νοήματα, αλλά χρησιμοποιούμε συνδυαστικά περισσότερους τρόπους (π.χ. γραπτό κείμενο + εικόνα + ήχο +κίνηση). Τα κείμενα της Λ. Ρικάκη είναι κατά τη γνώμη μου δυνατά παραδείγματα κειμένων οργανωμένων πολυτροπικά, κοινοτήτων μάθησης (learning community) ανθρώπων με διαφορετικές αφετηρίες, με σαφείς αναφορές στα εργαλεία της, στο περιβάλλον ανάπτυξης τους, στον τρόπο που επενεργεί (ή θέλει να επενεργήσει) η δημιουργός τους στο περιβάλλον της. Με αυτά τα πράγματα στο μυαλό σας , παρακαλώ να 'διαβάσετε' τη δουλειά της Λ. Ρικάκη. Μένει να δούμε, πώς η εμπειρία αυτή θα ενσωματωθεί στο δική μας ‘αλυσίδα’ συνεργατικής μάθησης, . Να είστε καλά Ελένη Σκούρτου "
Οι εικόνες ειναι απο μια ιντερνετικη.. οχι και τοσο επιστημονικη..περιπλανηση σε ενα καφε της Ροδου με φιλους τον Γιωργο,τη Μαριανθη και την Τιτσα..παρεα με το μικρο μου νεο αποκτημα τον 1ο ιντσο υπολογιστη και πανω μια παιδικη μασκαρατα του Νικου ,που μου εστειλε συμπτωματικα σημερα

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αλήθεια ...μαθαίνουμε μέσα από τους άλλους...Το συνειδητοποιώ κάθε φορά που βρίσκομαι σε περιστάσεις σαν κι αυτές της Πέμπτης.....απλά κι όμορφα, το "ξεδίπλωμα" ενός ανθρώπου,σε βοηθά, δυστυχώς για λίγο, να απελευθερωθείς κι εσύ σαν άνθρωπος... ..Ευχαριστώ εσένα, τη Σκούρτου καιτην Καζούλλη,που "διέπραξαν" αυτό, και βρέθηκα εκεί......

5 pink flowers είπε...

εγω ευχαριστω καθε φορα σε συναντησεις με οποιαδηποτε αφορμη μαθαινουμε ολοι και για μενα οπως γραφω ηταν πολυτιμο..ποτε δεν ξερεις τι γεννα ενα ερεθισμα καθε φορα ωστε να εξοπλιζεσαι να διαπραξεις και παλι πραξεις που σου αρεσουν και μπορει να εχουν καποιο νοημα και για τους αλλους

Ανώνυμος είπε...

KAI TEXNOYRGHMATA KAI MULTIMODAL. OPOS TA LEEI EINAI. MILA MAS LIPON. THA DIABAZOYME KAI OPOSDHPOTE THA MATHENOYME H KAI THA EFEYRISKOYME NEOYS TROPOYS NA SYNYFENONTAI APO TH SYNERGEIA TON ALLON. NA ANOIGEIS PANTA ALLOHXOYS KAI GONIMOYS DROMOYS.THA TOYS PARAKOLOYTHO
FILIA

Ανώνυμος είπε...

Νοηματοδοτώ τον κόσμο εκ νέου κάθε φορά που κάποια / κάποιος όπως η Λουκία Ρικάκη ξεδιπλώνει τη δική της ματια, τη δική της χειρονομία, το δικό της νόημα του κόσμου, μέσα από τις ιστορίες της. Νομίζω ότι η Ρικάκη κάνει ορατό αυτό που είναι φυσικό αλλά φαντάζει οξύμωρο: στη δημιουργία, άρα στη νοηματοδότηση του εαυτού μας και του κόσμου, δεν υπάρχει χάσμα ανάμεσα στη σκέψη και στο συναίσθημα: η σκέψη μπορεί να μας δώσει χαρά, η χαρά να γεννήσει μία σκέψη. Εν τέλει σκεφτόμαστε όπως αισθανόμαστε.
ΕΣ