Η ταινία μου ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ βγαίνει πάλι στο Σινεμα

Η ταινία μου ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ βγαίνει πάλι στο Σινεμα 2 Σεπτεμβριου κινηματογράφος ΔΑΝΑΟΣ... join the Facebook event για την προβολή
http://www.facebook.com/event.php?eid=145898922101460
κριτικές απόψεις φωτό και διάφορα στο μπλογκ της ταινίας http://kratiseme.blogspot.com/ www.holdme.gr film on loss
kratiseme.blogspot.com
Hold me testifies to the verity that no loss is ever without redemption as it binds extraordinary beauty with stories on loss shared on the internet
το trailer της ταινίας.· http://www.youtube.com/watch?v=xhBKy8G9Go8&feature=youtube_gdata

Και πέταξαν τα λόγια μας σαν τα πουλιά….

Αναγνώστες του Ομήρου για ένα βράδυ

12 ώρες παρέα με το σπουδαίο κείμενο του πρώτου ποιητή… στην ζωντανή και λειτουργική απόδοση του Δημήτρη Μαρωνίτη

12 ώρες με το μοναδικό αφηγηματικό πλούτο της Οδύσσειας να σε ταξιδεύει σε σκέψεις και ιστορίες και σχέσεις σημερινές, σαν να γράφτηκε μόλις τώρα, για να περιγράψει τη δική μας ζωή, τον δικό μας πόλεμο, τον δικό μας νόστο. Η περιπέτεια του ανθρώπου πάντα από παρόμοια μονοπάτια συντελείται

Και είναι περιουσία μοναδική, να το θυμάται κανείς και να το συνειδητοποιεί μέσα από το κλασσικό κείμενο

Πολλές χιλιάδες άτομα στο μαγευτικό Μεσαιωνικό Κάστρο της Κω είχαμε λοιπόν αυτή τη μαγευτική εμπειρία, Καθώς έπεφτε ο ήλιος γευτήκαμε μαύρο ψωμί, μελι, ελιες, κόκκινο κρασί και σταφύλια και μπήκαμε στο χώρο.

Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των Αναγνωστών του Ομήρου και του Δήμου Κω .Ο καθένας με την αποσκευή της δικής του μνήμης ,κατέθεσε το δικό του ηχόχρωμα για 3 μόλις λεπτά διαβάζοντας ένα απόσπασμα της Οδύσσειας.Έτσι ξετυλίχτηκε η νύχτα, με το ένα αποσπάσιμα να υφαίνεται πάνω στο άλλο, το ένα ηχόχρωμα να κυλάει μελωδικά μέσα στο άλλο, από την παιδική φωνή, στο τραγούδισμα, από την μια γλώσσα στην άλλη, από τα αρχαία στα νέα

Και προχωρούσε η νύχτα και προχωρούσε το ταξίδι του Οδυσσεα προς την Ιθάκη

Και εκεί, στη περίφημη σκηνή της αναγνώρισης, όταν ανιχνεύουν το νυφικό κρεβάτι και ανταλλάσουν μεταξύ τους τα σπουδαία λόγια του νόστου…Εκεί… και ενόσω ο ποιητής μιλάει για την ανατολή του ήλιου.. ο ήλιος πιστός στη καθημερινή του ανατολή προβάλλει.. πίσω από το κάστρο και φωτίζει τα πρόσωπα στη σκηνή. Είναι όλοι όμορφοι με τα σημάδια της γλυκειάς κούρασης της νύχτας, αλλά πιο πολύ με τα σημάδια της γλυκειάς μοιρασιάς.

Τι όμορφη μοναδική εμπειρία

Τι όμορφη μοναδική γλώσσα

Τι σπουδαία Ελληνική ποίηση

Τι σπουδαία Ελληνική φιλοξενία από το νησί που και φέτος υποδέχεται τόσο γενναιόδωρα με πλούσια διάθεση περιπέτειας...Ιδέες γόνιμες της περιπέτειας

Γιατί χωρίς περιπέτεια το ταξίδι της ζωής δεν έχει προορισμό

Γιατί χωρίς μοιρασιά ο προορισμός δεν έχει νόημα

Πέταξαν τα λόγια μας σαν τα πουλιά και χάιδεψαν τα αυτιά του ποιητή, που κι εκείνος στον αιώνα του, σε όμορφα κάστρα και ναούς, δίπλα στο απέραντο πέλαγο.. έγραφε

Είναι λίγες ώρες μετά τούτη την ανατολή, μετά τις αγκαλιές αποχαιρετισμού.. που τόση αγαλλίαση μας χάρισαν

Τι καθημερινή σοφία σε τούτα τα λόγια, σε τούτη τη φύση...

Και τι όμορφο το χαμόγελο της δικής μας Σοφίας, που τόσο γενναία τα κατάφερε..Πάω να ονειρευτώ τη συνέχεια... ο ύπνος θα αναλάβει τη δική του αφήγηση τώρα

Αυτοί θα μου λείψουν τώρα που γυρίζω σπίτι..στα ιχνη ενος νεου ντοκιμαντερ

Κάθε μέρα εκεί στη στροφή σε περιμένει μια αναπάντεχη έκπληξη, μια συνάντηση μια ιστορία. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρίσκεσαι εκεί πιστός σε όλα αυτά τα απρόβλεπτα και απρόοπτα που σου ετοιμάζει η ζωή στο δρόμο σου
Ξεκινήσαμε για το γύρισμα για το νεο μου ντοκιμαντερ http://sotiriaplan.blogspot.com/ ένα ακόμη απόγευμα μακριά από τη ζεστή της Αθήνας στο φιλόξενο δάσος της Σωτηρίας οπού ο καιρός σου κάνει τη χάρη και εκεί σε συμφωνία με τα μεγάλα δέντρα έχει τουλάχιστο δυο βαθμούς πιο κάτω θερμοκρασία
Με την ευεργετική αυτή δροσιά και με το φως του ηλίου ακόμη να σκαρώνει φωτεινές ακτίνες ανάμεσα από τα δέντρα ξεκινήσαμε το γύρισμα Τα έργα φωτίζονται ωραία
Το αεράκι κουνάει τα εφήμερα υλικά τους, τα μπλέκει με υλικά του δάσους
Κάθε μέρα η επιφάνεια τους αλλάζει αλλά αυτή είναι η ομορφιά τους

Μια μεγάλη γυναίκα στέκεται ώρα και διαβάζει με προσοχή τα μικρά χειρόγραφα λογία με τις μεγάλες λέξεις που είναι γραμμένα στα λεύκα μάρμαρα σπαρμένα στις πευκοβελόνες
"Από τότε είναι αυτά εδώ ;" αναρωτιέται
"Όχι τώρα μπήκαν" της λέμε "Είναι ένα από τα έργα της έκθεσης"
Έτσι ξεκίνησε μια κουβέντα για να μάθουμε ότι το κορίτσι αυτό έχασε τη μανά της ούτε καν την γνώρισε όταν εκείνη ήταν μωρό η μάνα της πέθανε στα 26 της χρόνια από φυματίωση εδώ στο Σωτηρία Όταν το κορίτσι μεγάλωσε ερχόταν από τα 20 της κι έπειτα ερχόταν και βοηθούσε τους αρρώστους και τους κρατούμενους Η αλληλεγγύη είναι τόσο παλιά όσο τα δέντρα εδώ στο Σωτηρία Αυτή η γυναίκα μας ακολούθησε όλο το απόγευμα ως το βράδυ από έργο σε έργο και που και που μονολογούσε Δύσκολα τα χρόνια τότε αλλά έβρισκες παντού ανθρωπιά Μπορούσες να κτυπήσεις τις πόρτες και σου άνοιγαν

Έτσι ξεπερνούσαμε τις δυσκολίες με ανθρωπιά
Πιο κάτω δυο γυναίκες ξαποσταίνουν έξω από την ψυχιατρική κλινική Έχουν και εκείνες να διηγηθούν τις ιστορίες τους Μας τραβάει το δυνατό τους γέλιο που αντηχεί σε όλο το δάσος και καθώς γυρίζουμε το έργο με τα πάνινα πορτραίτα πίσω ακριβώς στο παγκάκι δυο τραγικά πορτραίτα της πραγματικότητας από εκείνα που η καθημερινότητα μας κάνει να προσπερνούμε Δυο τραγικές ιστορίες ακουσίου εγκλεισμού
Όμως οι γυναίκες είναι χαρούμενες για αυτό γελανε δυνατά Αύριο παίρνουν εξιτήριο
Θα πάνε σπίτι της η μια στο σκύλο της η άλλη στο αγαπημένο της μαγείρεμα
Τα φάρμακα φωνάζει από μέσα ένα άντρας "Ένα έχω να πω" λέει η μια καθώς μας αποχαιρετά "αυτοί οι άνθρωποι εδώ που μας φροντίζουν είναι ήρωες είναι υπέροχοι Έλληνες

Παίρνουν ψίχουλα κι όμως βρίσκονται συνέχεια από επάνω σου με έναν κάλο λόγο και με μια φροντίδα μοναδική Αυτοί θα μου λείψουν τώρα που γυρίζω σπίτι "
Να την η ανθρωπιά κατοικεί ακόμα και τώρα δίπλα μας αρκεί να την δούμε Είμαστε πολλοί που είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον