daily prayer on the grounds of my church while treating my illness...god
help!
-
daily prayer on the grounds of my church while treating my illness...god
help!
p://www.facebook.com/media/set/?set=a.221065174594053.65272.100000717156214&t...
Πριν από 13 χρόνια
13 σχόλια:
¨ενα καταπληκτικό θέμα, με ισχυρές κοινωνικές προεκτάσεις.
Νοιώθω πως το έτος 2009 είναι απλά ένας ακόμα αριθμός...
Thanks Lucia
Ξέχειλη ομορφιά, δυσκολίες που ξεπερνιούνται με παιδικά χαμόγελα. Μαθήματα ζωής. Και το κίτρινο σπίτι σφήνα :) . Δεν χρειάζεσαι μέντορες Εσύ μας μαθαίνεις. Γέλασα πολύ και δάκρυσα. Να ναι καλά τα παιδάκια.
πολύ καλό,ανθρώπινο και συγκινητικό.
exairetiko thema me politiki, koinwniki kai politismiki dynamiki!!! s'afto to 6lepto apospasma xarika poly tin evaisthiti matia...:))
Πολύ όμορφο δείγμα, ανθρώπινο, ζεστό, συγκινητικό...απλά εξαιρετικό!
Θα την περιμένουμε με χαρά!
Καλή συνέχεια...
...ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΕΙΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΤΙΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΛΛΟ" ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ ΠΙΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ -ΟΠΟΥ ΓΗΣ- ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΚΑΙ Η "ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ" ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΠΟΥ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ (ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥ) ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΚΙ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΟΛΑΚΕΡΟ...ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΙΧΟΣ ΣΚΛΗΡΟ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ...ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΟΥ ΒΛΕΜΜΑ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΦΗΣΥΧΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΘΟΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΒΡΕΙ "ΤΟΠΟΥΣ" ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ,ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ,ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ, ΝΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕΙ,ΝΑ ΘΩΠΕΥΣΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ...ΘΥΜΙΖΩ ΜΟΝΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ "...ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΑΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ..." ΩΣ ΜΙΚΡΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗΣ ΣΤΗ ΦΟΒΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΚΡΟΨΥΧΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΞΑΧΡΕΙΩΝΕΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ "ΞΕΝΟ" ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ...ΛΟΥΚΙΑ, ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ Σ΄ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ...ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΕΙΣΑΙ Η ΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΡΕΤΟ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΕΙΣ...Ο
χαμογελουσα διαρκως οσο το έβλεπα ...ενω συγχρόνως ένιωθα μεγάλη συγκινηση.αγάπη, τρυφερότητα, ευαισθησία και ελπίδα , αυτά αποκόμισα κι αυτά αποτελούν , πιστεύω,ζητούμενο για όλα τα σχολεία , όπου κι αν βρίσκονται. Δάφνη Λιαναντωνάκη
Σας ευχαριστω ολους παρα πολυ
Η συγκινηση οι αποψεις σας και η συμμετοχη σας μου δινει δυναμη σε μαι εποχη που οτι δινει γενναιοδωρα δυναμη απο τον διπλανο ειναι ευφορο και ευπροσδεκτο για αν συνεχιζει κανεις να αναπνεει
Je suis très touchée par ce travail, même si je n'ai pas compris qu'est ce qu'ils sont en train de dire les enfants mais c'est plein de sensibilité et d'humanité.
Loved the clip – I think the intensity of george (the kid outside of Nicosia) comes through, as does jamin’s vulnerability;
the only thing I’m not sure of is the cross fade that you have in the end – it seems a little too busy, with the images moving from right to left, and the video in the background with people walking (typically top to bottom).
The music complements really well.
LOOK
EINAI POLI OMORFO...KAI TO TREILER IPOSHETAI POLLA...
MONO OBJECTION ISOS I MOUSIKI...PAIZEI SINEHOS...KAI MALLON PERISSOTERO 'DRAMATIKI'/MELO APO OTI HREIAZETAI...THA FANTAZOMOUNA KATI PIO ELAFRI/PAIGNIODES...KONTA STA KEFIA TON PAIDION...MPOREI NA EINAI KSERIZOMENA ALLA EHOUN TIN PARALOGI HARA AUTIS TIS ILIKIAS...
Χίλια ευχαριστώ για την ευγένεια και την τρυφερότητα με την οποία προσεγγίζεις το έργο σου.Και ως πρόσφυγας -μετανάστης στον ίδιο μου τον τόπο- σε ευχαριστώ εκ μέρους χιλιάδων σαν εμένα που θυμίζεις ότι ζούμε σε μια ημικατεχόμενη πόλη.
Φιλιά πολλά Σόλων
Ε, καλα! Με συγκινησες. Και ομως ποσο τυχερα αυτα τα παιδακια that are exposed to so many different cultures.
Εχουν εφοδια και γνωσεις και εμπειριες πολυ περισσοτερες απο το οποιοδηποτε ΜΗ πολυπολιτισμικο σχολειο.
Οπως συνηθως καταπληκτικη φωτογραφια και γωνιες ληψεων. H μουσικη ταιριαστη.
Τι με ενοχλησε:
Στο τελος που ειναι διπλες εικονες ( i dont know how you call them technically)
και απο κατω εχει τους υποτιτλους που ειναι και η εξιστορηση του θεματος, τα ματια μου
δεν μπορουσανε τοσο γρηγορα να βλεπουν τις διπλες εικονες και να διαβαζουν ταυτοχρονα.
I think you know what I mean.
Δημοσίευση σχολίου