Φεστιβάλ Ρίτσου ..αυλαία... μια ειρηνικη χειρονομια μεγαλου θαρρους.. στο πολεμικο σκηνικο

Μεσα σε αυτο το πολεμικο σκηνικο το ανεβαζει κανεις Ριτσο ειναι μια ειρηνικη χειρονομια μεγαλου θαρρους αλλα και μια ευκαιρια για επαφη με τον σπανιο πλουτο του εργου του ποιητη και επαναπροσδιορισμο

Το Φεστιβαλ που οργανωσε ο Κωνσταντινος Κωνσταντοπουλος και ο Κωστης Σαββιδακης στο θεατρο Εναστρον του τελευταιους μηνες εδωσε ευκαιρια σε πολλους απο εμας να ανανεωσουν την επαφη τους με το εργο του Ριτσου και κυριως να βυθιστουν στα ευφορα και τολμηρα μονοπατια που προτεινει ο ποιητης μεσα απο τον σπανιας συμπυκνωσης στιχο του.Στη χθεσινη αυλαια απηλαυσα την μινιμιστικη αισθητικη στη σκηνοθεσια του Κωνσταντινου και τον τροπο με τον οποιον οι ηθοποιοι του, εκαναν τα λογια οχι μονο να ακουστουν αλλα και να κατοικησουν... οδηγωντας μας σε μια απολαυστικη παρακολουθηση με τη μυσταγωγια ,το δεος και την ευφορια που εχει η προσευχη.

Τους ευχαριστω απο καρδιας που μου εδωσαν την ευκαιρια να μοιραστω μαζι τους αυτη τη περιπετεια με τη μικρη μου ταινια που εκανα για να συμβαλλω κι εγω στο σπουδαιο αυτο Φεστιβαλ και επισης για την ευκαιρια που ειχα να συνομιλησω εκει με το εργο και τις προτασεις ανθρωπων που θαυμαζω οπως ειναι ο Νικος Αιβαλης αλλα επισης να ξαναβρεθω σε αυτο τον χωρο-φωλια με φιλους και αγνωστους και να ασπαστουμε με οσα χειλη μας εχουν ακομη απομεινει τα βλεμματα.... και με οσα ματια βλεπουν ακομη..... τα στοματα. Με ολες τις αισθησεις αφυπνισμενες... απο τα λογια του Ριτσου..με ολες τις αισθησεις σχεδον σε εξαρση

Συντροφοι που αψηφατε το κρυο ,τις παγωμενες προτασεις του λαιφ σταιλ και συνομωτικα προσερχεστε στη θαλπωρη της ποιησης....χαρηκα που σας ξαναβρηκα εκει στον εναστρο ουρανο που εφτιαξε ο Κωνσταντινος και αγγιξα τα καθαρα σας βλεμματα και ειδα τα καθαρα σας χερια.. Να μαστε καλα κατω απο το ζεστο φως της ποιησης δημιουργων που βασανιστηκαν, ως διαφορετικοι στις μερες τους, οπως ο Ριτσος και ακομη μας θυμιζουν οτι ....Τιποτα δεν χανεται........ Ολα δικα μας με τη μνημη μας..... Ολα ευτυχισμενα

Ευχαριστω οσους ηρθαν να δουν την ταινια την Ελενη Αλ,Τον Βασιλη Β και τη Σισσυ,την Μικα Κ, Τον Βλαδιμηρο και τη Ναντια ,την Κλεωνη,τον Βασιλη κι τον Κωστα που μου εκαναν παρεα και στην παρασταση,την Μινυ,την Γεωργια,την Μαργαριτα την Αθηνα,την Κατερινα Λ,τον Μανο Β,την Νικολεττα,την Φροσω,τον Σταυρο Ψ τον Νιζο Ζ,τον Νικο Α,την Μαρια Σκ,Τον Γκαζι,την Ιλιρα,την Βασω Κ,τον Γιαννη Σχ εκεινους που ισως ξεχνω και οσους δεν γνωρισα και ησαν πολλοι αλλα το ενιωσα στα ματια τους ,στο χειροκροτημα και στην ανασα τους

οι εικονες ειναι απο την τελευταια παρασταση της Μυστικης Μοναξιας των Ατρειδων και απο τη προβολη της ταινίας μου

εδω η Φροσω μιλα στο κοινο της ταινιας για το σχολειο της Φανερωμενης στην Κυπρο

πραγματι μεγαλο δωρο μας αφησε η χθεσινη νυχτα για να προσελθουμε σε εναν υπνο πιο ευκολο πιο ευφορο Μου αρεσε πως κατοικησε μια ομορφια σχεδον συνομωτικη στα προσωπα ολων χτες βραδυ καθως μοιραζομασταν αυτα τα υπεροχα λογια του Ριτσου..Ετσι η ποιηση πρεπει να ταξιδευει ΦΑΝΕΡΑ απο στομα σε στομα σε ολες τις γλωσσες ..σαν το δικό μας μαγικο κρυφό σχολειό..ετσι για να κρυβόμαστε από τις κατατοπιές με την δικη της ασπίδα... την ποίηση