Τας Ηδονας Θηρευε η ταινια μου Κατα μονας Ηδονες σημερα στη Λάρισα

κάποιες σκέψεις μου με αφορμή την προβολή της ταινίας Κατά Μόνας Ηδονές στον ΙΑΝΟ Δευτέρα 4 Μαίου 2009
Λιγοστές σκηνές από την παιδική ηλικία κατοικούν με συγκεκριμένες εικόνες, ήχους ακόμη και μυρωδιές στη μνήμη.
Ξαπλωμένη στο κρεβάτι, εμπύρετη θυμάμαι τη γιαγιά μου να μπαίνει στο δωμάτιο για να ελέγξει το θερμόμετρο το οποίο ένας θεός ξέρει που είχε καταλήξει ανάμεσα στα σκεπάσματα από την ώρα που παραδόθηκα στις αγαπημένες θωπείες του σώματος.
Ασυνείδητα κάθε φορά που ξάπλωνα άρχιζα τα χάδια. Αυτή τη φορά ο καυτός πυρετός δημιουργούσε μια επί πλέον μέθη κι έτσι όταν μπήκε η γιαγιά με είδε να κινούμαι με ένταση πάνω στο κρεβάτι και να ανασαίνω βαριά.
Μάλλον τρόμαξε, μπορεί να σκέφτηκε ότι ήταν μία περίεργη εκδήλωση της ασθένειας, πάντως όπως κάνουμε συνήθως όταν κάτι μας τρομάζει, έβαλε τις φωνές με ξεσκέπασε και άρχισε να ψάχνει με μανία το θερμόμετρο. Ήταν η πρώτη φορά που μία τέτοια αντάρα ήρθε να διακόψει την ηδονή της παιδικής ηλικίας, το πρώτο ασυνείδητο παιχνίδι των χαδιών. Και σαν να μην έφτανε αυτό η γιαγιά αφού δεν έβρισκε ακόμη το θερμόμετρο αυθόρμητα δαιμονοποίησε την πράξη και μέσα στην αγωνία της περιέγραψε μία ενδεχόμενη τιμωρία που υπήρξε απόλυτα καθοριστική για την μετέπειτα σχέση μου με τα τα χάδια.
«Τι έκανες εκεί; Τι κάνεις εκεί;» ούρλιαξε γιατί εγώ δεν έβγαζα το χέρι ανάμεσα από τα πόδια μου. «Πιπάκι!» ομολόγησα περήφανα αφού ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι και κανείς δεν του είχε δώσει όνομα.
«Πιπάκι!» ξαναείπα χαμογελαστά και μου φυγε μια μεγάλη ανάσα ανακούφισης.
«Τι είναι αυτό;» ούρλιαξε η γιαγιά -άγνωστη λέξη για παιδικό παιχνίδι-
«Και που είναι το θερμόμετρο;» Η αλήθεια είναι ότι είχα ξεχάσει το θερμόμετρο και τώρα που άρχισα να συνέρχομαι από την έκσταση θυμήθηκα ότι μου είχε βάλει θερμόμετρο μόλις 5 λεπτά πριν και άρχισα να το ψάχνω μαζί της. Αλλά το θερμόμετρο πουθενά. Άρχισε λοιπόν η αφήγηση της γιαγιάς ανάμεσα στις έντονες κινήσεις που ανακάτευε τα σεντόνια μου περιεγραψε με επιστημονική ακρίβεια ότι το θερμόμετρο έχει μέσα ένα υγρό που το λένε υδράργυρο και είναι κόκκινο και αν σπάσει αυτό το υγρό θα απλωθεί πάνω στο σώμα μου και θα με κάψει!
Όταν επιτέλους βρέθηκε το θερμόμετρο το κοίταξα με φόβο και άρχισα να φαντάζομαι με τρόμο τις υπερφυσικές του ικανότητες. Εκεί αμέσως πήρα μια πολύ σημαντική απόφαση. Ποτέ ξανά χάδια στο κρεβάτι ξαπλωμένη. Δεν ξέρεις ποτέ αν ένας μεγάλος εκεί που κοιμάσαι σου έχει βάλει θερμόμετρο και τι μπορεί να συμβεί αν σπάσει. Οπότε από εδώ και μπρος χάδια όρθια!. Δεν υπήρχε περίπτωση να σκεφτώ να σταματήσω τα χάδια απλά να αποφύγω το θερμόμετρο ήθελα.
Ένα επόμενο περιστατικό στάθηκε κι αυτό πολύ καθοριστικό για τη σχέση μου με τα χάδια. Δεν θα είχε περάσει ούτε ένας χρόνος. Τότε ακόμη άσπριζαν τα σπίτια με ασβέστη. Στην αυλή υπήρχε μια μεγάλη σκάφη με ασβέστη. Ήταν μεσημέρι

την είχαν παρατήσει εκεί και είχαν πάει για ύπνο Εμένα μου φάνηκε σαν ωραίο πηχτό γάλα και παρ’οτι μάλλον δεν ήξερα τίποτα για τα μπάνια της Κλεοπάτρας , μάλλον σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία να μπω στη σκάφη χωρίς εσώρουχο και να δω πως είναι τα χάδια μέσα στο γάλα! Την πρώτη στιγμή ένιωσα μια ζέστη γλυκιά. Σύντομα όμως άρχισα να καίγομαι.
Και η εξερεύνηση σταμάτησε απότομα κι έβαλα τις φωνές. Η μάνα μου δεν ενθουσιάστηκε με το θέαμα, ούτε είχαμε χρόνο για κουβέντα το έγκαυμα είχε γίνει. Με πήγαν στο νοσοκομείο, για μέρες δεν μπορούσα να πάω σχολείο, δεν μπορούσα να φορέσω τίποτα και βέβαια τέρμα τα χάδια.
Η ζωή με προειδοποιούσε ότι μάλλον αυτή η μανία με το κυνήγι της ηδονής ενέχει κινδύνους αλλά η τέλεια απόλαυση και η ανάπαυση που ακολουθεί αυτά τα χάδια υπήρξε πάντα τόσο αναζωογονητική. Κι όσο κι αν αυτή η εν δυνάμει απεριόριστη απόλαυση προσέκρουσε και άλλες φορές στον κοινωνικό φραγμό, αυτή η σεξουαλικότητα του εαυτού δεν αναχαιτίστηκε. Στο Δημοτικό σε ένα διάλειμμα στο Παρθεναγωγείο που φοιτούσα τα κορίτσια με παρατηρούσαν έντρομα στη νέα στάση που είχα εφεύρει όρθια και μου πρότειναν ότι προλαβαίνω τα πάω στη τουαλέτα αν θέλω πριν χτυπήσει το κουδούνι αντί να βασανίζομαι. Τους είπα και εδώ ότι αυτό το παιχνίδι λέγεται «Πιπάκι» μάλλον κανείς δεν πίστεψε ότι πρόκειται για παιχνίδι. Η βαριά ανάσα μάλλον έδινε την πληροφορία αφόρητου βάσανου αντί για τη λυτρωτική και εκστατική ηδονική ολοκλήρωση του ένοιωθα. Αυτός ο αφροδισιασμός της παιδικής ηλικίας, η δραστηριότητα που συντάρασσε όλο το σώμα, ήταν η απόλυτη άμυνα μου.
Δεν συνειδητοποιούσα γιατί αυτή η μορφή προσωπικής αυτάρκειας μπορούσε να είναι κάτι κακό. Τότε δεν το συνειδητοποιούσα, γιατί αργότερα άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο απειλητικό μπορεί να είναι να συνάπτει κανείς σχέσεις με τους άλλους χωρίς να χάνει τον εαυτό του, ακόμη κι αν τον προσφέρει απλόχερα.
Κατακτώντας σιγά σιγά τη συνείδηση του ενήλικα, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό μάλλον κατέληξα στο ότι το να βιώνει κανείς τη σεξουαλικότητα να την κατανοεί είναι σημαντικό εργαλείο αυτογνωσίας. Τα παιδικά χάδια που δεν απέχουν πολύ στη παιγνιώδη τους διάσταση από τα ενήλικα χάδια υπήρξαν για μένα ένα λυτρωτικό γνώθι σ’αυτόν. Γνωρίζεις το σώμα σου διατηρείς τις εύφορες υγρασίες του. Με αυτή τη γνώση και με υγρό σώμα ,όπως το υγρό χώμα μετά από μία ευεργετική βροχή, προσέρχεσαι στη σχέση στη συναναστροφή με τον άλλον,με τους άλλους κι έτσι πιστεύω ότι ανθίζεις, σαν άνοιξη ανθίζεις.
Η άνθηση της σεξουαλικότητας εξασφαλίζει ψυχική και διανοητική υγεία
Τα χάδια στον εαυτό συμβάλλουν στη γνώση των δυνατοτήτων του σεξουαλικού σώματος και των δυνατοτήτων της απόλαυσης.
Έπεται η αναζήτηση του κατάλληλου συντρόφου για την υλοποίηση του συμβολαίου που οδηγεί στην προσωπική ευχαρίστηση του καθενός
Εδώ η αυτογνωσία είναι σπουδαίο εργαλείο, η γνώση και η αποδοχή της αφροδισίας υποκειμενικότητας μπορεί να οδηγήσει σε μία πολύ όμορφη συναναστροφή.

Πάντα θέλησα να μεταφέρω σε μια ταινία αυτή την πολύ ιδιαίτερη εξομολόγηση του σώματος που κάνουν τα χάδια. Το παιχνίδι αυτό της εκστατικής ηδονικής ολοκλήρωσης που ονόμασαν αυνανισμό από την ενέργεια του Αυνάν να ρίξει στο χώμα το σπέρμα του, αντί μέσα στο σώμα της γυναίκας του αδελφού του.. θέλησα να το περιγράψω με εικόνα. Δεν νομίζω ότι τα κατάφερα πολύ καλά στις δυο πρώτες απόπειρες για αυτό και μετά έγινε το Κατά Μόνας Ηδονές
Πρώτη απόπειρα έγινε στο Κουαρτέτο σε 4 κινήσεις.
Αλλά καθώς δεν έχουμε όλοι την ίδια Διονυσιακή οπτική του κόσμου και σίγουρα ανακαλύπτουμε με διαφορετικό τρόπο την αρμονία μας με τη φύση, η απόπειρα αυτή σχολιάστηκε με διαφόρους τρόπους.
Ακόμη και κάτι που στην εικόνα –η οποία ας πούμε είναι ένα κατά γενική ομολογία εύγλωττο μέσο –συχνά ο καθένας προβάλλει την δική του εκδοχή.
Η σεξουαλικότητα του καθενός απορρέει από μια μοναδική ιστορία ασύγκριτη, που γράφτηκε μια και μοναδική φορά, δεν μπορεί να αναπαραχθεί μέσα από μια συναισθηματική συγκινησιακή αισθησιακή, ηθολογική, ιστορική, κοινωνική συνθήκη
Το σεξουαλικό ταμπεραμεντο του καθενός δεν έχει όμοιο του.
Σε αυτό προστίθεται αυτό που έχει κάνει και αυτό που θέλησαν να του κάνουν.
Έτσι ο ιδιόκτητης του κινηματογράφου στα Χανιά μου τηλεφώνησε έντρομος να μου πει ότι δεν μπορούν να δείξουν την ταινία μου γιατί ο τεχνικός προβολής του του είπε ότι υπάρχει μια σκηνή όπου η πρωταγωνίστρια το κάνει με έναν σκύλο
Να δούμε την σκηνή να διαπιστώσουμε πως μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε αυτή την ερμηνεία
Παρ’ότι λοιπόν η οθόνη πλέον επιβάλλεται ως το καταλληλότερο μέσο για τη μαζική μετάδοση μιας πρότασης, η πρόσληψη της ποικίλλει.
Εκ φύσεως αναζητούμε την ηδονή. Το πάθος είναι αγαθό. Υπάρχει μόνο κακή χρήση των αγαθών παθών.
Η ψυχή υπάγεται σε πιο περίπλοκους εκλεπτυσμένους νόμους από την απλή ανατομία
Το Γνωθι σ αυτόν καθίσταται σημαντικό στον χώρο της αφροδίσιας ιδιοσυγκρασίας. Ποιος είμαι; Ποια είναι η επιθυμία μου; Τι έχω δοκιμάσει, που να μου επιτρέπει να πω ότι έχω κάνει την επιλογή μου; Κάθε καταπιεσμένο πάθος δημιουργεί απογοήτευση η οποία παράγει την ατομική και κοινωνική αρνητικότητα.
Στο ‘Κρατησε Με’ επεχείρησα μια άλλη καταγραφή της ιστορίας των χαδιών στο γυναικείο σώμα. Σεναριακα όμως το συνέδεσα με τον θυμό με την διαδικασία της εγκατάλειψης και για αυτό το τοποθέτησα σε ένα ερείπιο όπου η λευκή δόνηση του σώματος που πηδάει…σκοινάκι θυμίζει στο σώμα την ερωτική περιπέτεια και καταφεύγει στα χάδια του εαυτού.
Εδώ παρ’ότι θα εξυπηρετείτο έτσι το σενάριο, ιδεολογικά διέπραττα ατόπημα σχετικά με τη δική μου θεώρηση των πραγμάτων. Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο λόγος που τελικά τα πλάνα που είχα γυρίσει για εκείνη τη σκηνή χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα. Ισως γιατί παρ’ότι έπρεπε να εξυπηρετήσουν το συγκεκριμένο σημείο του σεναρίου, όταν έγιναν τα γυρίσματα των συγκεκριμένων πλάνων, ξέχασα το θερμόμετρο του σεναρίου και παραδοθήκαμε στα χάδια.

Έτσι αυτά τα πλάνα πραγματικά δεν κολλούσαν με τη συγκεκριμένη χρήση του θυμού, για την οποία υποτίθεται ότι γυρίστηκαν. Αυτό σε συνδυασμό με την αυτολογοκρισία ότι θα έμπαιναν σε μια ταινία μυθοπλασίας όπου όμως είχε και πραγματικούς ανθρώπους μη ηθοποιούς που μας είχαν εμπιστευθεί την εικόνα και τις ιστορίες τους οδήγησε σε ένα ελλειπτικό μοντάζ
Θα δούμε τώρα αυτή τη σκηνή και πως εντάχθηκε τελικά σε ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της ταινίας Κράτησε ΜΕ http://www.holdme.gr/
Η εν δυνάμει απεριόριστη απόλαυση προσκρούει στον κοινωνικό φραγμό
Τα χάδια του εαυτού είναι μια αφειδώς διαθέσιμη πρακτική. Ο υπέρμετρος αφροδισιασμός, η άμετρη σεξουαλική δραστηριότητα συνταράσσει το σώμα όπως ίσως η δίχως μέτρο ανάγνωση βιβλίων η, η υπερβολική πνευματική δραστηριότητα, συνταράσσει το πνεύμα. Τα χάδια του εαυτού οδηγούν σε μια κατανόηση της ιστορίας του εαυτού και αυτό στην αυτοεκτίμηση στην αγάπη προς τον εαυτό. Μια μορφή προσωπικής αυτάρκειας που μας επιτρέπει να συνάπτουμε σχέσεις με τους άλλους, χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας.
Αποφάσισα να συνθέσω τελικά τα πλάνα που είχα γυρίσει για το Κρατησε Με
σε μια μικρή αισθησιακή ας πούμε ταινία που θα δούμε απόψε.
Η εμπορική χρήση της πορνογραφίας επηρεάζει σημαντικά τη φθήνια του είδους. Η χυδαιότητα αντιμάχεται την αισθητική. Το κακό πορνό είναι όπως οι εμπορικές ταινίες που αλληθωρίζουν προς τα ταμεία.
Το σινεμά είναι τέχνη αλλά και εμπορικό μέσο που στη περίπτωση της πορνογραφίας εκμεταλλεύεται τη σεξουαλική αθλιότητα του κοινού και στην άλλη την πνευματική αθλιότητα. Ας προτείνουμε στην οθόνη την ερωτική τέχνη όπως την παραλάβαμε από τους Ανατολικούς στο χαρτί, στα βιβλία σε γκραβούρες αλλά και από την αρχαία ελληνική τέχνη

http://www.vimeo.com/7700813 η ταινια

ΒιβλιογραφίαThomas Laqueur Οι Κατά Μόνας Ηδονές Πολιτισμική Ιστορία του Αυνανισμού Εκδόσεις Νεφέλη Μισέλ Ονφρέ Η αναζήτηση των ηδονών Εκδόσεις Εξάντας

Friedrich Nietsche La vision Dionysiaque du Monde Editions Allia